Er is in Ierland zo’n explosieve toename van “demonische activiteiten” dat exorcisten het werk niet meer aan kunnen.
Aanleiding voor het interview is een open brief waarin hij de Ierse bisschoppen op heeft geroepen meer priesters op te leiden tot exorcist.
“De laatste jaren is de vraag exponentieel toegenomen”, aldus Collins. Zijn verzuchting komt overeen met de ervaringen van andere exorcisten over de hele wereld.
Daaronder ook de Internationale Vereniging van Exorcisten (IAE), een groep van 400 katholieke geestelijken, die de afgelopen jaren een dramatische toename van de demonische activiteit heeft gemeld.
Collins zegt “verbijsterd” te zijn dat de bisschoppen niet meer exorcisten voor Ierland hebben getraind. Hij voegt eraan toen dat ieder die het probleem niet ziet, “geen voeling heeft met de realiteit”.
“Waar ik veel tegenaan loop is dat mensen ervan overtuigd zijn – terecht of onterecht – dat ze worden geplaagd door een boze geest”, aldus Collins.
“Ik denk dat ze het in veel gevallen mis hebben, maar wanneer ze zich tot de Kerk wenden, weet de Kerk niet wat ze ermee moet doen en worden ze doorverwezen naar een psycholoog of naar iemand die zich met deze vorm van pastoraat bezighoudt. Ze vallen dan vaak tussen wal en schip en worden uiteindelijk niet geholpen”, voegt hij eraan toe.
Volgens een woordvoerder van de Ierse bisschoppenconferentie moet ieder bisdom een officiële exorcist hebben. Die moet in staat zijn het verschil te zien tussen signalen van demonische bezetenheid en tekenen van mentale of psychische ziekte.
Uitdrijvingen zijn volgens hem zeer zeldzaam en er zouden de laatste jaren bij de bisschoppenconferentie geen meldingen zijn gedaan van exorcismen.
De Catechismus van de Katholieke Kerk benadrukt het belang om onderscheid te maken tussen demonische activiteit en geestesziekte. “Exorcisme is gericht op de verdrijving van demonen of de bevrijding van demonische bezetenheid door het spirituele gezag dat Jezus aan zijn Kerk toevertrouwde. Ziekte, vooral psychische aandoeningen, is een heel andere zaak; dit behandelen is de zorg van de medische wetenschap. Daarom, voordat een exorcisme wordt uitgevoerd, is het belangrijk om vast te stellen dat iemand te maken heeft met de aanwezigheid van de boze en niet met een ziekte.”
In april 2015 organiseerden de Congregatie voor de Clerus en het Sacerdos-instituut in Rome een seminar, specifiek gericht op het opleiden van priesters en leken voor het opsporen van de verschillen tussen psychologische problemen en demonische bezetenheid. Daarbij waren tal van deskundigen aanwezig.
Recent zijn de richtlijnen voor exorcisme aangescherpt. Iemand die meent bezeten te zijn moet eerst een geestesziekte (laten) uitsluiten alvorens een uitdrijving te zoeken. Als een exorcisme toch nodig blijkt, kunnen ze een priester benaderen die daartoe door zijn bisschop officieel is aangesteld.
Volgens Collins zijn vaak enkele gesprekken nodig om te achterhalen waardoor iemand precies geplaagd wordt. Los van de vraag of het daarbij om echte of vermeende bezetengheid gaat signaleert hij dat de vraag ernaar de laatste jaren dramatisch toegenomen is.
De beste bescherming tegen demonische bezetenheid biedt een leven van gebed, boete en frequent ontvangen van de sacramenten. (KN/CNA)
