Ouders van jonge kinderen voelen zich geregeld “niet welkom” in de kerk of worden gemaand “weg te gaan” omdat hun kroost te veel geluid zou maken.

Zaterdag zal de brief aan jongerenbisschop Rob Mutsaerts worden aangeboden. Het gaat om een initiatief van een groep ouders met steun van enkele priesters en medestanders.

‘Boze blikken’

Regelmatig komt het voor dat ouders, wanneer zij jonge kinderen meenemen naar de kerk, “ze lang niet altijd welkom zijn”, aldus de brief. Het gaat om “boze blikken of luid zuchtende kerkgangers, soms zijn het mensen die voorafgaand aan de Mis al vragen of de kinderen wel stil gaan zijn, of ouders zelfs tijdens de Mis expliciet manen weg te gaan omdat de kinderen geluid maken.”
Hoewel ook priesters soms “weinig steunend zijn”, gaat het “overwegend om oudere kerkgangers of kosters die niet van kinderen in de kerk gediend lijken te zijn”.

Niet meer naar de kerk

Dat klimaat heeft “grote gevolgen”, aldus de ouders, die hun best doen “de kinderen bij God te brengen”. Er zijn ouders die op zoek gaan naar een parochie waar ze wel welkom zijn. Anderen gaan voor soms langere tijd helemaal niet meer naar de kerk.

‘Hardnekkig en wijdverbreid’

Volgens de ouders gaat het om een “hardnekkig en wijdverbreid” probleem. “Elk bisdom, jaar in, jaar uit” en een kwestie die “verantwoordelijken binnen de kerk aan het hart zou moeten gaan”.
Overigens wijzen de briefschrijvers erop “dat het ook anders kan. Dat er parochies zijn waar gezinnen met jonge kinderen van harte welkom zijn”.
Het is kinderen eigen dat ze “bewegen en geluid maken” en het vergt tijd ze te laten wennen en te leren stil te zijn in de kerk, aldus de verontruste ouders.

Toekomst van de Kerk

“Het is voor de toekomstbestendigheid van de Kerk in ons land zo belangrijk dat ook de jongste generaties meegenomen worden in het geloof. Ook zij zijn de kerk. Sterker nog, zij zijn de toekomst van de Kerk.”

Suggesties

In de brief wordt de bisschoppen gevraagd in de Kerk een “welkome sfeer te creëren voor gezinnen”. Ook worden suggesties gedaan om die te bevorderen, waaronder het expliciet welkom heten van gezinnen met kinderen en er minstens eens per jaar in de preek en regelmatig in het parochieblad aandacht aan te besteden.
Het initiatief tot de brief kwam tot stand nadat een aantal moeders hun ervaringen via sociale media hadden gedeeld.

De volgende editie van KN zal nader op de zaak ingaan

De tekst van de brief

Als katholieke ouders met kinderen van uiteenlopende leeftijden, zouden we uw aandacht voor de volgende pijnlijke kwestie willen vragen. Een kwestie die niet alleen ons zeer aan het hart gaat, maar ook veel verantwoordelijken binnen de kerk aan het hart zou moeten gaan.

De belofte die wij gedaan hebben bij de doop van onze kinderen, namelijk ze op te voeden in het geloof, nemen wij uiterst serieus. Ieder op zijn of haar eigen wijze probeert, al dan niet samen met echtgeno(o)t(e) of partner, de kinderen bij God te brengen, Hem te leren kennen. De zondagse Heilige Mis is als bron en hoogtepunt van het christelijk leven een van de momenten bij uitstek om de kinderen dicht bij Hem te brengen.

Helaas zijn er steeds weer ervaringen dat wanneer jonge kinderen meegenomen worden naar de kerk, ze lang niet altijd welkom zijn. Soms zijn het boze blikken of luid zuchtende kerkgangers, soms zijn het mensen die voorafgaand aan de Mis al vragen of de kinderen wel stil gaan zijn, of ouders zelfs tijdens de Mis expliciet manen weg te gaan omdat de kinderen geluid maken. Soms zijn het priesters die weinig steunend zijn, echter overwegend zijn het oudere kerkgangers of kosters die er niet van gediend lijken te zijn dat er kinderen in de kerk zijn.

De gevolgen zijn groot. Sommige ouders blijven gewoon keer op keer komen en hopen er het beste van. Regelmatig kiezen ouders er voor een andere parochie op te zoeken. Maar ook besluiten ouders soms om voor kortere (weken) tot langere (jaren) tijd helemaal niet meer naar de kerk te gaan.

Wij maken ons hier ernstig zorgen om. Niet alleen is het in strijd met de welkome houding van Onze Lieve Heer tegen kinderen (“laat de kinderen bij mij komen”), ook onze Heilige Vader de Paus heeft meermalen opgeroepen kinderen naar de kerk mee te nemen en ze welkom te laten zijn. Ook als ze bewegen en geluid maken, want dat doen kinderen nou eenmaal. Daarbovenop is het voor de toekomstbestendigheid van de Kerk in ons land zo belangrijk dat ook de jongste generaties meegenomen worden in het geloof. Ook zij zijn de kerk. Sterker nog, zij zijn de toekomst van de kerk.

Wij snappen heel goed dat het niet de bedoeling is dat kinderen in de kerk gaan krijsen en lopen stampen. Dat een zekere mate van stilte belangrijk is. Dat het onze verantwoordelijkheid is onze kinderen dat te proberen bij te brengen. Dit opvoeden vergt tijd en inspanning, bij het ene kind meer dan bij het andere. Dit vergt tijd in de kerk om de kinderen te laten wennen, en dus zullen er in een bloeiende parochie altijd kinderen zijn die geluid maken tijdens de Mis. Het is daarom nodig om deze ruimte vanuit de parochie ook te krijgen.

Het probleem is hardnekkig en wijdverbreid: elk bisdom, jaar in, jaar uit. Gesprekken tussen priesters en ouders zijn vaak één op één en veranderen vaak weinig in een parochie. Daarom lijkt ons een grotere aanpak wenselijk. Want we weten dat het ook anders kan. Dat er parochies zijn waar gezinnen met jonge kinderen van harte welkom zijn. Bijgevoegd daarom enkele suggesties van onze kant om dit overal het geval te laten zijn.

Ons verzoek is of u zich dit ter harte wilt nemen en u zou willen buigen over het creëren van een welkome sfeer in de kerken voor gezinnen. Uiteraard zijn we bereid nadere toelichting en voorbeelden te geven.

Met u verbonden in Christus,

Ondertekend en gesteund door ouders, enkele priesters en andere mede-katholieken uit alle Nederlandse bisdommen. Getekend 20-7-2018