Bisdommen die parochies vragen om te fuseren vanwege dalend kerkbezoek, moeten zelf het goede voorbeeld geven en hun seminaries samenvoegen. Dat schrijft theoloog en manager Eric Holterhues in een opiniebijdrage in Katholiek Nieuwsblad deze week.

Zes van de zeven bisdommen in Nederland beschikken momenteel nog over een eigen opleidingsinstituut voor priesters en diakens. Weliswaar bestaat er al de nodige samenwerking tussen de verschillende seminaries, maar een fusie lijkt vooralsnog onbespreekbaar. Terwijl het aantal priesterstudenten in die vaak enorme gebouwen in de regel op één hand te tellen is.

Niet gezond

Holterhues beargumenteert in Katholiek Nieuwsblad dat dit niet alleen een verspilling van menskracht en middelen is, maar tevens voor de aanstaande priesters zélf niet goed is.

“Het is niet gezond om met twee à drie man in een veel te groot huis te wonen met een halve staf die ook nog in de parochie werkt omdat ook daar een tekort is”, schrijft hij. “De versnippering, met per opleiding maar weinig studenten, komt de kwaliteit van de vorming niet ten goede.”

Omringende landen

Het Nederlandse model wijkt volgens Holterhues sterk af van ons omringende landen, waar allang interdiocesane seminaries bestaan. “Naar verluidt is ook Rome niet gelukkig met de Nederlandse situatie.”

Oecumenische samenwerking

Holterhues suggereert om tot één landelijk seminarie in Utrecht te komen. Niet alleen omdat het de zetel van het aartsbisdom is en ook de plaats is waar de enige kerkelijk erkende theologiefaculteit van ons land zetelt, maar ook vanwege een pragmatisch en oecumenisch belang.

Ook de protestanten en vrijgemaakt-gereformeerde kerken verplaatsen hun opleidingsinstituten naar de Domstad, wat ook nieuwe mogelijkheden tot samenwerking biedt, bijvoorbeeld in het aanbieden van godsdienstwetenschappelijke vakken en talen. Waarom, vraagt Holterhues zich af, “zou je in ‘s hemelsnaam op drie plekken in Utrecht voor een beperkt aantal studenten Hebreeuws aanbieden?”