Migrantenkerken hebben vanwege fraude- en terrorismewetgeving moeite om geldzaken te regelen met Nederlandse banken, meldt SKIN. Ook congregaties ondervinden soms problemen wanneer ze projectgeld willen versturen.

Extra controles, vragen over geldstromen en moeite om een rekening te kunnen openen (of daar zelfs in het geheel niet in slagen): volgens Samen Kerk in Nederland (SKIN) lopen migrantenkerken in Nederland tegen allerhande hindernissen aan wanneer ze hun bankzaken proberen te regelen. Dat meldt het Nederlands Dagblad.

Migrantenkerken zouden vragen krijgen omdat geloofsgemeenschappen kwetsbaar zijn voor witwasserij of het criminele circuit. Deze kerken worden er specifiek uitgepikt omdat banken volgens SKIN-coördinator Madelon Grant lijsten bijhouden van ‘risicolanden’ met een repressief regime of financiering van terrorisme en criminaliteit. Het gaat voornamelijk om landen in het Midden-Oosten, Afrika en Latijns-Amerika.

‘Etnisch profileren’

“Ben je als kerkbestuurder afkomstig uit zo’n land of heb je daar banden mee, dan doen veel banken eerst heel lang onderzoek, soms wel twee jaar, en sturen dan een afwijzing, zonder opgaaf van reden”, zegt Grant in het ND. “Of ze laten niets meer van zich horen.” SKIN trekt zijn conclusies op basis van een rondvraag onder migrantenkerken, waaruit bleek dat de problemen “veel breder leven”.

Wetgeving tegen fraude en financiering van terrorisme liggen ten grondslag aan deze moeilijkheden. De banken volgen namelijk een wet die stelt dat banken klanten mogen weigeren die vermoedens geven van verkeerd of gevaarlijk gedrag en verdachte transacties moeten melden.

Volgens Grant is dit overheidsbeleid uit “wantrouwen” geboren. “Als een overheid fout is, wil dat niet zeggen dat een persoon afkomstig uit dat land verkeerd bezig is.” Grant stelt dat banken controleren op afkomst en trekt een parallel met de toeslagenaffaire. “Ik ben geen jurist, maar ik heb het idee dat hier sprake is van etnisch profileren.”

Orden en congregaties

Ook kloosterorden en congregaties lopen wel eens tegen deze moeilijkheden aan, blijkt uit navraag door KN. “Er zijn soms problemen als congregaties geld over willen maken naar het Midden-Oosten voor projecten of voor medebroeders of -zusters”, vertelt Erica op ’t Hoog van de Konferentie Nederlandse Religieuzen (KNR). Cijfers over hoe vaak dat voorkomt, zijn niet voorhanden.

Daarnaast doen er zich ook wel eens complicaties voor wanneer congregaties niet-financiële administratieve zaken moeten regelen, al hebben die niets met terrorismewetgeving te maken. “Soms lopen ze er bij het aanvragen van een zorgtoeslag of persoonsgebonden budget wel eens tegenaan dat instanties zich er niet bewust van zijn dat religieuzen vaak geen eigen bankrekening hebben”, weet Op ’t Hoog. “Problemen doen zich ook wel eens voor wanneer buitenlandse religieuzen naar Nederland komen, vanwege de redelijk strenge eisen rondom een verblijfsvergunning.”