De zaak veroorzaakte 21 jaar geleden een schokgolf in heel Italië: zuster Maria Laura Mainetti werd middenin de nacht door drie minderjarige meisjes doodgestoken als offer aan de duivel. Zondag werd de zuster van de congregatie Dochters van het Heilig Kruis zalig verklaard.

“Haar liefde en enthousiasme zijn haar erfenis”, zei paus Franciscus die ochtend bij het angelusgebed. Ze werd het “slachtoffer van wreedheid”, zei hij ook.

De plechtigheid werd geleid door kardinaal Marcello Semeraro, prefect van de Congregatie voor de Heilig- en Zaligverklaringen. Ze vond plaats in het Noord-Italiaanse Chiavenna, het stadje waar de zuster werkte en waar ze ook werd vermoord.

Een vreemd telefoontje

Meer dan drieduizend mensen waren erbij aanwezig, ondanks de harde wind die de onthulling van een schilderij van de nieuwe zalige verhinderde. Er werd geapplaudisseerd toen de datum bekend werd waarop de Kerk zuster Maria Laura Mainetti jaarlijks zal gedenken: 6 juni.

Op die dag in 2000 kwam de zuster rond tien uur ‘s avonds om het leven. Dat gebeurde na een telefoontje van een zestienjarige die zich Erica noemde. ‘Erica’ zei hulp nodig te hebben, omdat ze na een verkrachting zwanger was geraakt, door haar familie was verstoten en nu enkel door twee vriendinnen werd bijgestaan.

Het was een vreemd verzoek en zuster Laura “voelde zich er wat angstig over”, vertelt Ambrogio Balatti, destijds pastoor van Chiavenna. Balatti was de laatste persoon die de zuster sprak voordat ze naar de doodlopende weg ging waar ‘Erica’ haar naartoe had gelokt om haar vervolgens met keien neer te slaan.

‘Ze zag Jezus in jongeren’

Balatti vertelt: “Zuster Laura en ik hadden elkaar een paar dagen eerder gesproken. Ze vertelde me over het telefoontje van dat meisje en zei dat ze bang was, ook vanwege het afgesproken tijdstip. Maar ze was een gul mens en ze zou zich zeker niet hebben laten tegenhouden door twijfel en angst. Dat kon ze zich niet veroorloven, want voor haar kwam de liefde voor de naaste op de eerste plaats.”

“Zuster Laura had een groot hart voor mensen”, gaat hij verder. “Ze zei altijd dat ze in anderen, vooral in jonge mensen, haar Jezus zag. Ze maakte zich zorgen over alle veranderingen die ze tijdens hun jeugd moesten doormaken. Ze zou nooit weigeren een jongere te helpen die haar vertelde door iedereen verlaten te zijn.”

De zaak ‘lichtstraal’

Wat in het collectieve geheugen van Italië gegrift staat, is vooral het feit dat zuster Laura God om vergeving vroeg voor de meisjes die haar vermoordden, vlak voordat ze haar al schreeuwend en vloekend de keel doorsneden.

Het waren de meisjes zelf die dit later tijdens de ondervraging door de politie vertelden. “Heer, vergeef het hun!”, had ze vlak voor haar dood geroepen. Balatti: “Dat gegeven was als een verblindende lichtstraal te midden van alle duisternis die de mensen in Chiavenna destijds ervoeren. Zozeer dat het politieonderzoek naar de daders de naam ‘lichtstraal’ meekreeg.”

‘Uitermate diep innerlijk leven’

Haar vergeving en haar martelaarschap hebben geleid tot haar zaligverklaring, maar volgens de priester was zuster Laura al lang voor haar bloedige einde heilig.

“Ze had een uitermate diep innerlijk leven. Toen ze was gestorven, zei ik tegen de bisschop: ‘We moeten onderzoek doen naar deze zuster, want ze stierf als martelares.’ De bisschop heeft de zusters vervolgens opdracht gegeven om haar religieuze, spirituele en menselijke leven te onderzoeken in haar geschriften en dagboeken. Dat zou ze bij leven nooit hebben toegestaan.”

‘Zeer sterke band met God’

Uit haar dagboeken kwam “een zeer sterke band met God” naar voren. Een aantal keer schrijft ze daarin ook over haar moeder, die stierf bij haar geboorte.

“Het was alsof dat haar had doen begrijpen wat totale zelfgave was”, legt Balatti uit. “Hoe dan ook kun je niet sterven zoals zij stierf, zonder daarop voorbereid te zijn. Het martelaarschap kun je niet zomaar improviseren.” (Vertaling Susanne Kurstjens)