De gemeente Maastricht gaat in gesprek met de eigenaars en omwonenden van de bijna honderd gebedshuizen die de stad telt om zicht te krijgen op de toekomst van de gebouwen. “Ook niet-gelovigen hechten vaak aan de kerk in hun omgeving.”
Wie Maastricht vanuit de verte nadert, herkent de stad al gauw aan de talrijke kerktorens die vanuit de Limburgse hoofdstad naar de hemel wijzen. In totaal telt de stad bijna honderd kerken, kapellen en andere gebedshuizen, maar die worden niet allemaal meer gebruikt voor hun oorspronkelijke religieuze invulling.
Bekende voorbeelden van herbestemde Maastrichtse kerken zijn de Dominicanenkerk, waar tegenwoordig een boekhandel gevestigd is, en de Sint-Theresiakerk, die door de Philharmonie Zuidnederland als oefenruimte gebruikt wordt.
In totaal hebben meer dan dertig Maastrichtse gebedshuizen al een nieuwe functie gekregen. Door het teruglopende kerkbezoek verwacht de gemeente echter dat dat er in de toekomst alleen maar meer zullen worden. Daarom wil het stadsbestuur in samenspraak met de eigenaars en omwonenden van de gebedshuizen een Kerkenvisie formuleren.
“Een van onze uitdagingen is dat we heel veel kerken hebben, ook in de buitenwijken”, vertelt wethouder Frans Bastiaens van Stedelijke Ontwikkeling tegen RTV Maastricht. “Omdat er niet heel veel kerkgangers meer zijn, zijn we zoekende: welke gebouwen moeten we echt behouden en van welke kunnen we misschien afscheid nemen?”
Onder leiding van archeoloog Eric Wetzels is een lijst van 92 gebouwen gemaakt die in het kader van de Kerkenvisie besproken moeten worden, meldt De Limburger. 45 daarvan hebben een monumentale status.
Het merendeel van de gebouwen op de lijst is katholiek, maar ook protestantse kerken en Joodse en islamitische gebedshuizen worden meegenomen. Begraafplaatsen, wegkapellen en kloosters blijven in de Kerkenvisie buiten beschouwing.
De gemeente Maastricht heeft aanzet gegeven tot de Kerkenvisie, maar is niet degene die kan bepalen wat er met de gebedshuizen in de stad gebeurt: die zijn namelijk eigendom van de geloofsgemeenschappen. De bal ligt nu dus bij de parochies en andere geloofsgemeenschappen, die gevraagd worden in gesprek te gaan met twee ingehuurde bureaus over de toekomst van hun gebouwen.
Ondanks die rol aan de zijlijn vindt de gemeente het wel belangrijk om de Kerkenvisie te faciliteren, legt Bastiaens uit. “Kerken waren van oudsher huizen van verbondenheid, maar de sociale cohesie neemt af”, vertelt hij tegen De Limburger. “Kunnen we de samenleving opnieuw bij elkaar brengen in gebedshuizen als ze een nieuwe functie krijgen? Want ook niet-gelovigen hechten vaak aan de kerk in hun omgeving.”
Bastiaens benadrukt tegenover RTV Maastricht nog dat het zeker niet de bedoeling is om zo veel mogelijk gebedshuizen van hun religieuze functie te strippen, maar om ook aandacht te hebben voor gedeeld gebruik. “Het geloof is onze geschiedenis, traditie en eigenheid.”
“Het is heel belangrijk om dat vast te houden, daar horen kerken bij”, vervolgt hij. “We willen kerken verspreid over de stad die functie dan ook laten houden.”
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
