Niet-moslims, en in het bijzonder christenen, “trekken aan het kortste eind” in twee asielzoekerscentra in Berlijn. Dat vertelt een docent Duits die in de twee centra werkt in de krant Die Welt.

Het azc zou onder controle staan van Arabische veiligheidsdiensten. Ook zouden islamitische vluchtelingen via de beveiligers van de azc’s woningen toegewezen krijgen, aldus de docent.

Jezidi-vrouwen

In een van de azc’s voelen volgens de docent jezidi-vrouwen, getraumatiseerd doordat zij in hun thuisland verkracht werden, zich bedreigd door zowel veiligheidspersoneel met een salafistische baard als andere islamitische vluchtelingen.

Het hoofd van het azc probeerde volgens de docent iets aan de situatie te doen door psychologische behandeling en overplaatsing naar andere azc’s te regelen.

Hoofd azc ‘geen enkel gezag’

In het andere azc waar de docent werkt heeft het hoofd volgens hem “geen enkel gezag, de islamitische veiligheidsmensen beheersen het azc” en christelijke vluchtelingen zouden hun geloof meestal verborgen houden.

Onderzoek Open Doors

Wie met christelijke vluchtelingen of medewerkers van azc’s spreekt krijgt volgens Die Welt vaak dergelijke verhalen te horen. Verificatie is volgens de krant echter lastig.

Zo refereert het aan een recent onderzoek van Open Doors, de “eerste groter aangepakte poging vele individuele gevallen in een studie te bundelen”. Er zouden te ver reikende conclusies zijn getrokken aan een te klein onderzoek. Bovendien zou niet bij alle gevallen duidelijk zijn, of er ook echt christenvijandigheid aan ten grondslag ligt.

‘Angst van de vluchtelingen’

Open Doors-chef Markus Rode reageert dat “de hordes, die we bij de ondervraging moesten nemen, zoals taal, cultuur en speciaal de angst van de vluchtelingen om hun situatie te schetsen” in het rapport zijn benoemd.

Ook is er bij de presentatie open gecommuniceerd dat op basis van de gemelde zaken geen algemene conclusies per Duitse deelstaat getrokken kunnen worden, voegde Rode toe.

‘Een risico’

Dat de vragenlijst verspreid is via mensen die een band met de vluchtelingen hebben, kon volgens hem niet anders: “Wanneer u als christen onder honderd moslims in een onderkomen beledigd, bedreigd of geslagen wordt, neemt u een risico wanneer u met naam en woonplaats uw ervaringen meldt.”

Volgens Rode weerhoudt een drievoudige angst veel christelijke vluchtelingen ervan over hun ervaringen te spreken: islamitische medebewoners worden kwaad, de leiding van het azc denkt dat het erom gaat hun reputatie te schaden en de asielprocedure zou een tik kunnen krijgen.

‘Strenggelovige moslims’ als beveiligingsmensen

Een woordvoerder van mensenrechtenorganisatie IGM, betrokken bij het Open Doors-rapport, bekritiseert in Die Welt juist de politiek: “Aangezien van staatszijde noch geïnformeerd, noch gehandeld werd, moet men niet verwonderd zijn, als ngo’s handelen.”

Onder vluchtelingen, stelt de woordvoerder, zijn “vele fundamentalistisch ingestelde soennieten” die alle religieuze minderheden problemen bezorgen. Hij voegt eraan toe dat veel incidenten niet naar buiten komen omdat de beveiliging van azc’s “vaak uit ongekwalificeerde strenggelovige moslims bestaat”.

Enkele honderden moslims gedoopt

De meeste meldingen die in het Open Doors-rapport staan, komen volgens Die Welt uit een Berlijnse gemeente van de EKD, de lutherse Kerk. De dominee daar, Gottfried Martens, doopte al enkele honderden Iraanse en Afghaanse moslims.

‘Proefkonijnen’

Martens wijst al lang op conflicten binnen azc’s en is verontwaardigd dat verhalen van vluchtelingen hierover vaak niet geloofd worden.

Hij pleitte eerder al voor eigen onderkomens voor christelijke vluchtelingen. Ze mogen niet tot “proefkonijnen” in een “tolerantie-experiment” worden gemaakt, zei hij. (Die Welt)