Het onderzoek naar de vraag of de vermiste Emanuela Orlandi begraven lag op een Vaticaans kerkhof, is formeel afgesloten. Vorig jaar bleek al dat de onderzochte botten ten minste een eeuw oud zijn; Orlandi verdween in 1983.
Omdat de botten onmogelijk van het destijds vijftienjarige meisje kunnen zijn, is het onderzoek ernaar door de rechtbank van Vaticaanstad gesloten, meldt Catholic News Service.
Het besluit laat volgens de Vaticaanse persdienst wel de mogelijkheid open voor Orlandi’s familie om privé verder onderzoek te laten doen “op sommige van de al gevonden fragmenten”, die de Vaticaanse politie bewaart.
Emanuela Orlandi, dochter van een Vaticaanse medewerker en staatsburger van Vaticaanstad, verdween op 22 juni 1983 in Rome. Sindsdien is niets meer van haar vernomen. Hoewel de wildste verhalen de ronde hebben gedaan, is nog altijd niet duidelijk wat er met het meisje is gebeurd en of zij nog leeft.
Het nu gesloten onderzoek was uitvloeisel van een opvallende anonieme envelop die de advocate van de familie Orlandi, Laura Sgro, vorig jaar kreeg toegestuurd.
Die bevatte een foto van het beeld van een engel boven een graf op de Teutoonse begraafplaats in Vaticaanstad. In de begeleidende brief stond: “Kijk waar de engel naartoe wijst.”
Sgro vroeg het Vaticaan om onderzoek te doen, waarop de rechtbank van Vaticaanstad de opening van twee graven bij het beeld gelastte.
Toen daar geen menselijke resten werden gevonden, werd het onderzoek verlegd naar twee zogeheten knekelhuizen, waar veel botfragmenten werden aangetroffen.
Onderzoek op de resten wees echter uit dat geen ervan van na het jaar 1900 was, waarna het forensisch onderzoek op 28 juli werd beëindigd.
Een expert die de familie Orlandi bijstond, vroeg daarop om ongeveer zeventig botresten beschikbaar te maken voor verdere tests. Die optie is nu dus opengehouden door de Vaticaanse rechter.
Katholiek Nieuwsblad sprak vorig jaar met Emanuela’s broer Pietro Orlandi. Dat gesprek vond plaats nadat de eerste twee graven waren geopend en leeg bleken te zijn, maar voordat er naar de inhoud van de knekelhuizen was gekeken.
Orlandi had niet verwacht dat er in de graven iets gevonden zou worden dat nieuw licht op de zaak zou schijnen. Wel zei hij ervan overtuigd te zijn dat het Vaticaan meer weet van de verdwijning van zijn zus en dat er medeplichtigen rondlopen. De toestemming voor het openen van de graven wees daar volgens hem op.
Het Vaticaan had dat overigens eerder al ontkend: met de toestemming de graven te openen “geven we zeker niet toe dat het Vaticaan betrokken is geweest bij het verduisteren van een lichaam”.
Orlandi wees erop dat er, 36 jaar na Emanuela’s verdwijning, nog altijd “geen hard bewijs is dat ze dood is”.
Hij zei te hopen dat de raadsels rond de vermissing van zijn zus opgelost zullen worden, “zodat ik eindelijk rust kan vinden”.
“Aan de andere kant hoop ik dat ze niets vinden, want ik wil kunnen blijven geloven dat ze nog leeft.”
Bron: Catholic News Service
