Drie maanden voor hij vermoord werd, liet Pim Fortuyn in Katholiek Nieuwsblad zijn katholieke kant zien. Het werd een gedenkwaardig gesprek.

De aanleiding voor deze archiefduik is een treurig jubileum: vandaag, 6 mei 2022, is het exact twintig jaar geleden dat Pim Fortuyn werd vermoord op het Hilversumse mediapark. Aan beschouwingen over de (nog altijd voelbare) schok van de moord en Fortuyns politieke nalatenschap ontbreekt het dezer dagen dan ook niet.

Waar het wél aan ontbreekt, is wat licht op de andere kant van de man met de omstreden standpunten: zijn katholieke kant, om precies te zijn. Dat was blijkbaar destijds ook al zo. In een interview met Katholiek Nieuwsblad uit februari 2002 laat hij “een onbekende kant” zien, schrijft de toenmalige redactie in het intro: “De katholieke Pim, die ook over de Kerk zijn oordelen klaar heeft.”

Fundamentalisten

Dat laatste is niets te veel gezegd over dit bij vlagen hilarische interview. Zo noemt hij priester Antoine Bodar “een heel vreselijke man” vanwege diens “ontkenning van het gevaar van de islam”, en krijgt kardinaal Ad Simonis zowel een pluim op zijn mijter als kritiek: “Die is helder en duidelijk, net als ik”, maar zou “gewoon wat liefdevoller moeten wezen”.

De kardinaal is volgens Fortuyn “een fundamentalist”, maar dat oordeel velt hij ook over de leden van de progressieve Acht Mei Beweging – in enkele zinnen ligt zo het hele gepolariseerde Nederlandse kerkelijk landschap aan diggelen.

Een nieuw dogma?

Ook biecht Fortuyn op dat hij als jochie de ambitie had paus te worden: “Jazeker!” De stap naar de priesteropleiding zette hij echter niet, en misschien, denk je onwillekeurig, was dat maar goed ook: “Als ik paus zou zijn kwam er een nieuw dogma: Maria Gods, als deel van de goddelijke Vier-eenheid. Schrijf dat maar op.”

Theologisch gefundeerder is Fortuyn felle reactie op de opmerking dat hij zich “ondanks” zijn homoseksualiteit “nog steeds katholiek noemt”: “Ik bén katholiek! Ik ben nota bene gedoopt! Ik noem me niet zo, ik ben het! Volgens elke interpretatie in de Kerk, of het nu links is of rechts is: ik ben rooms-katholiek.”

‘Gefrustreerde aap’

Wat dat voor hem inhoudt, legde hij eerder in het gesprek al uit. “Ik moet altijd lachen om mensen die zeggen: ‘Ik ben niet meer gereformeerd of niet meer katholiek.’ Dan zijn ze nota bene tot hun volwassenheid in die godsdienst opgevoed. Het is niet alleen een godsdienst, het is ook een cultuur. Je moet dat allemaal niet kwijt willen, want anders word je een tamelijk gefrustreerde aap. Dus in die zin ben ik rooms-katholiek en zelfs nog religieus, maar niet op de manier zoals de paus dat graag ziet.”

Lees hier het hele interview met Pim Fortuyn uit Katholiek Nieuwsblad van 15 februari 2002.