“Ik denk dat de eerste preek van Jezus in de stal een schreeuw was, de eerste.”
De paus reageerde op wat hij “het concert” noemde, het gehuil van een aantal dopelingen.
“Het concert” was volgens hem begonnen “omdat de kinderen op een plaats zijn die ze niet kennen, en misschien eerder op waren dan gebruikelijk. Een begint de melodie en de anderen doen dat na. Sommigen huilen gewoon omdat de ander aan het huilen is”, aldus de paus al improviserend. “Ik denk graag dat de eerste preek van Jezus een schreeuw was, de eerste.”
Daarna richtte de paus zich tot de ouders en peetouders. “Jullie hebben voor jullie kinderen om het geloof gevraagd. Het geloof, gegeven in het doopsel, betekent een leven van geloof. Want geloof wordt geleefd, het betekent om de weg van het geloof te gaan en te getuigen.”
“Het geloof bestaat niet uit het opzeggen van de geloofsbelijdenis bij de zondagsmis. Dat is het niet alleen. Dit geloof is geloven wat de waarheid is: God de Vader, die zijn Zoon gezonden heeft en de Geest die levend maakt.”
Maar het geloof “is ook vertrouwen in God, en dat je moeten jullie ze leren, door jullie voorbeeld en door jullie leven. Geloof is licht: Bij de doopplechtigheid ontvangen jullie een kaars, ontstoken zoals in het begin van de Kerk. Destijds werd het doopsel ‘verlichting’ genoemd, omdat het geloof het hart verlicht, om dingen te zien in een ander licht.”
Ouders hebben “de taak om het te laten groeien en het te behoeden”. “Getuige tegenover alle anderen.” “Dit is de betekenis van deze ceremonie”, aldus paus Franciscus. “Vergeet niet: jullie hebben het geloof gevraagd, aan jullie de taak het geloof te voeden en te behoeden, en ervan te getuigen voor ons allemaal. Voor ons allen. Zelfs voor ons priesters, priesters, bisschoppen.”
Later, tijdens de Heilige Mis, bad de paus ook voor kinderen die te lijden hebben. “Dat de Heer altijd mannen en vrouwen roept die in staat zijn ze met onvermoeibare edelmoedigheid nabij te zijn.”
Van de 28 kinderen waren 13 meisjes en 15 jongens. (KN/KNA/AN)
