Paus Franciscus moedigt priesters wereldwijd aan standvastig te blijven en te blijven bidden. Zo kan er, in een tijd van “kerkelijke zuivering” na alle misbruikschandalen, een hernieuwde heiligheid opleven onder de priesters.

In een op 4 augustus gepubliceerde brief aan alle priesters schrijft hij onder meer: “Ik ben ervan overtuigd dat, in de mate waarin wij trouw blijven aan Gods wil, deze huidige tijden van kerkelijke zuivering ons vreugdevoller en nederiger zullen maken, en, in de niet te verre toekomst, zeer vruchtbaar zullen blijken.”

‘De pijn kan niet voor niets zijn’

De pijn “van zoveel slachtoffers, de pijn van het volk van God en onze persoonlijke pijn kunnen niet voor niets zijn”, aldus de paus.

“Jezus zelf heeft deze zware last naar zijn kruis gebracht, en Hij vraagt ons nu hernieuwd te zijn in onze missie van het nabij komen aan wie lijden, van het zonder gene nabij komen aan menselijke ellende, en waarachtig, om al deze ervaringen tot de onze te maken, als Eucharistie.”

‘Woede over wat er is gebeurd’

Franciscus zegt dat veel priesters met hem hebben gesproken of hem hebben geschreven over “hun woede over wat er is gebeurd”, en over de twijfels en angsten die de misbruikcrisis heeft veroorzaakt.

“Zonder af te willen doen aan de schade die sommige van onze broeders hebben veroorzaakt, of die te willen ontkennen, zou het oneerlijk zijn onze dankbaarheid niet uit te drukken aan al die priesters die trouw en genereus hun levens hebben doorgebracht in dienst van anderen”, schrijft hij.

Gedachtenis heilige pastoor van Ars

4 augustus was de 160e sterfdag van St.-Jean-Marie Vianney, de patroonheilige van de parochiepriesters. De paus prees die priesters die, net als hun patroonheilige, hun missie uitvoeren, “vaak zonder fanfare en ten koste van zichzelf, te midden van vermoeidheid, kwalen en smart”.

‘Een tijd van groot leed’

Hij deelde ook zijn zorg dat veel priesters “het gevoel hebben dat zij zelf aangevallen worden en de schuld krijgen van misdaden die zij niet hebben begaan”.

De onthullingen over seksueel misbruik en het verdoezelen ervan door geestelijken is “een tijd van groot leed geweest in de levens van degenen die zo misbruikt zijn, maar ook in de levens van hun families en van het hele volk van God”.

‘Een werk van barmhartigheid’

Priester, voegt de paus toe, zijn niet immuun voor de pijn die de gelovigen voelen, en “belichamen een geestelijk vaderschap dat in staat is te huilen met wie huilen”.

“Talloze priesters maken van hun levens een werk van barmhartigheid in gebieden of situaties die vaak vijandig zijn, geïsoleerd of genegeerd, zelfs met het risico van hun levens. Ik erken en waardeer jullie moedige en standvastige voorbeeld; in deze tijden van turbulentie, schaamte en pijn tonen jullie dat jullie je levens op het spel hebben gezet omwille van het Evangelie.”

‘God redt ons van hypocrisie’

De huidige tijd van “kerkelijke zuivering” zal “ons doen beseffen” dat we zonder God “simpelweg stof zijn”.

“Hij redt ons van hypocrisie, van de spiritualiteit van voorkomens. Hij ademt zijn Geest uit om de schoonheid te herstellen van zijn bruid, die verstrikt is in overspel. Ons nederige berouw, uitgedrukt in stille tranen over deze afgrijselijke zonden, en de onbevattelijke grootsheid van Gods vergeving zijn het begin van een vernieuwing van onze heiligheid.”

Niet wanhopen ‘te midden van beproevingen en zwakheid’

Franciscus moedigde de priesters ook aan de kracht te vinden om vol te houden. Hij waarschuwde hen niet toe te geven aan de verleiding van wanhoop “te midden van beproevingen, zwakheid en het besef van onze beperkingen”.

Een “krachtig wapen” is dankbaar zijn voor alle manieren waarop God liefde, geduld en vergeving heeft getoond, schrijft de paus. Dat kan “ons leven en onze missie hernieuwen, en niet slechts oplappen”.

‘Poging tot verandering en bekering’

Franciscus waarschuwde de priesters ook om zich niet te laten verleiden door droefheid. Die kan een gewoonte worden en “ons ertoe leiden langzaam het kwaad en de onrechtvaardigheid te accepteren door ons stilletjes te vertellen: ‘Het is altijd zo geweest.’”

Die droefheid “smoort iedere poging tot verandering en bekering door rancune en vijandigheid te zaaien”.

Een persoonlijke band met Christus

Door een persoonlijke band op te bouwen met Christus en de mensen die zij dienen, zullen priesters “nooit de vreugde verliezen van het weten dat wij ‘de schapen van zijn kudde’ zijn en dat Hij onze Heer en herder is”.

Bronnen: Catholic News Service, Catholic News Agency

> Lees hier de hele brief van paus Franciscus aan de priesters (Engels).