In een toespraak tot de katholieke geestelijken in Kazachstan sprak paus Franciscus op donderdagochtend over de rijke christelijke geschiedenis van Centraal-Aziatische landen. Omarm deze geestelijke erfenis, zei hij, en “getuig van de vreugde van het Evangelie”. Ook benadrukte hij de rol van de leken in het leven van de Kerk.
Paus Franciscus startte de slotdag van zijn driedaagse reis naar Kazachstan met een ontmoeting met bisschoppen, priesters, religieuzen, diakens, seminaristen en pastoraal werkers in de kathedraal van Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand in Astana, de Kazachse hoofdstad die de afgelopen drie jaar bekend stond als Nur-Sultan, maar sinds kort haar oude naam weer terug heeft.
Ook zegende de paus een Maria-icoon en vertrouwde hij de Kerk in Kazachstan en heel Centraal-Azië aan Maria toe.
De meeste deelnemers van de bijeenkomst komen uit verschillende landen. En juist die diversiteit, zo zei de paus, is een kracht van de Kerk. Het is een rijkdom aan verschillende ervaringen die gedeeld moet worden met anderen.
De gedoopten zijn allemaal één lichaam, merkte de paus op, verenigd en verrijkt door talloze culturen en levenswijzen.
Die eenheid overschrijdt de grenzen van de tijd: van degenen die ons voorgingen, zo zei de paus, kan geleerd worden hoe we een vreugdevol en christelijk leven kunnen leiden.
Zo wees hij op de aanwezigheid van het christendom in Centraal-Azië in de eerste eeuwen. Daar moet niet met nostalgische gevoelens naar teruggekeken worden, waarschuwde de paus: het moet een inspiratie en motivatie zijn om “op weg te gaan, vooruit te gaan, het woord te verspreiden over Jezus”.
Zonder de levende herinnering aan eerdere generaties christenen kunnen vreugde, geloof en dankbaarheid aan God snel vervagen, aldus de paus.
Het geloof is ook iets van het heden en de toekomst, zo zei hij, maar het groeit alleen als ervan getuigd wordt. Geloof is een “altijd aanwezige gebeurtenis, een ontmoeting met Christus die plaatsvindt in het hier en nu van ons leven”.
Franciscus drukte de aanwezigen op het hart zich niet te laten ontmoedigen door het feit dat zij slechts een kleine minderheid vormen: van de 18,7 miljoen inwoners van Kazachstan zijn er slechts 125.000 katholiek.
“Er ligt een verborgen genade in het zijn van een kleine Kerk, een kleine kudde, want in plaats van op te scheppen over onze krachten, onze aantallen, onze structuren en andere dingen die menselijk gesproken belangrijk zijn, kunnen we ons door de Heer laten leiden en nederig anderen nabij zijn.”
Wie “rijk is in niets en arm in alles” kan zich door God laten leiden en beseft echt dat hij God en de ander nodig heeft. “Alleen samen, in dialoog en wederzijdse acceptatie, kunnen we echt iets goeds bereiken voor het welzijn van iedereen.”
De christelijke gemeenschappen in Centraal-Azie moeten dan ook geen “plaatsen van rigiditeit en formalisme” worden, “maar trainingsvelden voor waarheid, openheid en delen”.
In de verkondiging van het Evangelie hebben ook de leken een rol te spelen, want “we zijn allemaal leerlingen: ieder van ons is essentieel en allen bezitten dezelfde waardigheid. Niet enkel bisschoppen, leken en religieuzen, maar alle gedoopten”.
“Wij moeten dus ruimte maken voor de leken en dat is iets goeds, opdat onze gemeenschappen niet rigide of klerikaal worden.” Een synodale Kerk is een Kerk “die deelname en gedeelde verantwoordelijkheid omarmd. Een Kerk die, gevormd in gemeenschap, er op uit kan gaan om de wereld te ontmoeten”.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
