De hoop, troost en eenheid waar iedereen in Cyprus naar verlangt, kunnen alleen worden gerealiseerd met geduld, toewijding en samenwerking, zei paus Franciscus vrijdagochtend. Hij ontmoette het hoofd van de orthodoxe Kerk van Cyprus en vierde daarna de Mis in een voetbalstadion.
Bij hun ontmoeting sprak aartsbisschop Chrysostomos II, hoofd van de Cypriotisch-orthodoxe Kerk, over het leed dat christenen in Noord-Cyprus hebben geleden sinds Turkije in 1974 het eiland binnenviel en het in twee delen werd gesplitst.
Toch, zo zei de aartsbisschop: “We geloven stellig in de vreedzame oplossing van onze geschillen, of ze nu burgerlijk of religieus zijn, en dat de juiste weg alleen een echt eerlijke dialoog is.”
Paus Franciscus verzekerde hem er vervolgens van dat “uw verdriet en uw vreugde ook de onze zijn”.
Tijdens de ontmoeting met de orthodoxen en later de Mis in het GSP-stadion, legde de paus de nadruk op hoe het geloof, dat voortvloeit uit een persoonlijke ontmoeting met Jezus, moet worden ondersteund en in gemeenschap moet worden beleefd.
De Kerk op Cyprus voert haar oorsprong terug tot de heilige Barnabas, een Cyprioot en vroege bekeerling tot het christendom, die reisde en evangeliseerde met de apostel Paulus.
“De naam Barnabas betekent zowel ‘zoon van vertroosting’ als ‘zoon van aansporing’”, zei de paus, eraan toevoegend dat zowel troost als aansporing en onderricht nodig zijn bij de verkondiging van het Evangelie.
“Echte troost kan niet privé blijven, maar moet tot uiting komen in aansporing en in vrijheid naar goedheid leiden ,” zei hij. “Tegelijkertijd moet alle aansporing in het geloof noodzakelijkerwijs gegrond zijn in de troostende aanwezigheid van God en vergezeld gaan van broederlijke naastenliefde.”
Alle christenen, ongeacht tot welke Kerk zij behoren, zijn geroepen om troost te brengen aan mensen die verontrust of bang zijn, zei hij. Daarom “moeten we, zelfs voordat we een woord zeggen, luisteren, onszelf laten bevragen, anderen ontdekken, delen. Want het Evangelie wordt niet doorgegeven door communicatie, maar door gemeenschap”.
Het vierde hoofdstuk van de Handelingen van de Apostelen beschrijft hoe Barnabas alles wat hij bezat, verkocht, en de opbrengst aan de voeten van de apostelen legde.
“Dit prachtige gebaar suggereert dat, om nieuw leven in te blazen in gemeenschap en missie, ook wij de moed moeten hebben om ons te ontdoen van al wat aards is, hoe kostbaar ook, om de volheid van eenheid te bevorderen”, zei de paus.
Katholieken en orthodoxen, zei hij, moeten niet denken dat ze “onoverbrugbare verschillen” hebben, vooral niet in zaken die “niets met het Evangelie te maken hebben!”.
“Laten we niet toestaan dat de ‘tradities’ in het meervoud en met een kleine ‘t’ prevaleren boven ‘Traditie’ in het enkelvoud en met een hoofdletter ‘T'”, zei hij. “Die Traditie gebiedt ons om Barnabas na te volgen en alles achter te laten, hoe goed ook, dat de volheid van de gemeenschap, het primaat van de naastenliefde en de noodzaak van eenheid in gevaar kan brengen.”
Ook later tijdens de Mis drong de paus er bij de katholieken op Cyprus op aan om verwantschap en eenheid te bevorderen als een essentiële daad van hun geloof.
Lokale organisatoren schatten dat ongeveer 10.000 mensen de Mis bijwoonden. Onder hen waren leden van zowel de maronitische als Latijnse katholieke gemeenschappen van Cyprus. Ook waren er katholieke migranten uit de Filipijnen, Vietnam, Sri Lanka, India en verschillende Afrikaanse landen.
Bovendien waren tientallen VN-vredeshandhavers aanwezig, die normaal gesproken patrouilleren in het grensgebied tussen het noorden en het zuiden.
De evangelielezing was het verhaal van Mattheus over Jezus die twee blinde mannen geneest.
Franciscus zei dat hun ‘samen op weg gaan’ kenmerkend was voor de “kerkelijke geest: denken, spreken en handelen als ‘wij’, afstand doen van het individualisme en het gevoel van zelfgenoegzaamheid dat het hart besmet”.
“Ieder van ons is op een of andere manier blind als gevolg van zonde, waardoor we God niet als onze Vader en elkaar niet als broeders en zusters kunnen ‘zien'”, zei de paus. “Dat is wat de zonde doet; ze vervormt de werkelijkheid: ze doet ons God zien als een tiran en elkaar als problemen.”
En, zei hij, als het leven moeilijk is “moeten we de duisternis niet alleen onder ogen zien. Als we onze innerlijke blindheid alleen dragen, kunnen we overweldigd raken. We moeten naast elkaar staan, onze pijn delen en samen de weg voor ons betreden”.
In de Kerk en in de samenleving, zei hij, “vindt genezing plaats wanneer we onze pijn samen dragen, wanneer we onze problemen samen onder ogen zien, wanneer we luisteren en met elkaar praten. Dat is de genade van het leven in gemeenschap, van het erkennen hoe belangrijk het is om een gemeenschap te zijn”.
Bron: Catholic News Service
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
