Peter van Duyvenvoorde (29) maakt deze week zijn entree als columnist van Katholiek Nieuwsblad. “Ik hoop de lezers een beetje te kunnen prikkelen.”
Zijn wortels liggen in Rijnsburg, een plaatsje tussen Katwijk en Leiden, maar hij woont nu alweer enige tijd in Amsterdam waar hij in de Nicolaasbasiliek kerkt. Momenteel werkt Van Duyvenvoorde aan zijn debuutroman Het offer van de tijd, die in het najaar zal verschijnen. Van het schrijverschap alleen kan hij nog niet leven, dus verkoopt hij een aantal dagen in de week maatpakken om rond te kunnen komen.
Aanvankelijk was hij een ‘evangelische atheïst’, vertelt hij. “Ik ben er niet trots op, maar ik vond het wel belangrijk dat mensen die God even achter zich moesten laten.” Inmiddels is hij alweer twee jaar katholiek. “Voor mij is het katholieke geloof de mooiste taal om God te vatten.”
Aan deze stap ging een lang proces van twijfel vooraf. Tijdens zijn studie filosofie liet een docent hem Bach horen en dat opende iets in zijn binnenste. “Ik dacht: daar zit toch iets in. Tegelijkertijd kwam ik tot het inzicht dat het bestaan van God een filosofische noodzakelijkheid is. Je zou kunnen zeggen dat de filosofen Kierkegaard en Plato mij katholiek hebben gemaakt, maar zij konden mij alleen raken omdat ik de ervaring van Bach had.”
In zijn columns wil Van Duyvenvoorde het persoonlijke met het maatschappelijke verbinden. “In die zin laat ik mij ook wel door Stephan Sanders inspireren, die over zijn katholieke wending in Trouw heeft geschreven.”
Soms worstelt hij met katholiek zijn, bekent hij. “Een van de redenen daarvoor is de politisering van de Kerk. Dat zullen mensen ook in mijn eerste column lezen. Anderzijds moet je je als katholiek verhouden tot ontwikkelingen binnen en buiten de Kerk. En natuurlijk”, zegt hij lachend, “hoop ik de lezers ook een beetje te kunnen prikkelen.”
> Lees de eerste column van Peter van Duyvenvoorde via KNdigitaal.
