Sinds het uitbreken van de coronapandemie lijden steeds meer mensen honger. Dit komt door plotselinge werkeloosheid en door een crisis in de voedselbeschikbaarheid op vele niveaus in de samenleving. Het Vaticaan en kerkelijke hulporganisaties pleiten voor een internationale aanpak.

Tijdens een recente online persconferentie zei de adjunct-secretaris van het dicasterie (Vaticaans ministerie) ter bevordering van integrale menselijke ontwikkeling, Augusto Zampini-Davies, dat de coronacrisis de voedselgerelateerde problemen vergroot.

“We weten dat de waarde van een samenleving wordt bepaald door hoe we de allerarmsten, de meest kwetsbaren behandelen”, zei hij. Zampini-Davies stelde de vraag: “Wat gaan we doen voor al deze mensen, die, afgezien van gezondheidsproblemen, honger lijden of voedselgerelateerde problemen hebben?”

Crisis in voedselbeschikbaarheid

Door de coronacrisis hebben veel mensen volgens hem geen toegang meer tot voedsel. Als voorbeeld gaf hij de kinderen die afhankelijk zijn van schoollunches, maar nu honger lijden omdat de scholen gesloten zijn. Ook zei hij dat de toeleveringsketens worden beïnvloed door beperkingen op import en export.

Daarnaast zijn er miljoenen mensen die hun baan zijn kwijtgeraakt of door de coronamaatregelingen niet kunnen werken. Dat betekent vaak honger lijden.

Miljoenen mensen hebben hulp nodig

“Wat gebeurt er met de miljoenen mensen die gedwongen thuis zitten en die noch door de markt noch door de staat geholpen worden?”, vroeg Zampini-Davies. “Wat gebeurt er met deze mensen? We kunnen ze niet dwingen thuis te blijven zonder enige steun.”

Zampini-Davies zei dat er naar schatting 800 miljoen mensen over de hele wereld al “chronisch honger” hebben.

Groot- en kleinschalige hulp

“Maar er is hoop, want deze vreselijke situatie kan een kans zijn om te veranderen”, zei hij. Hij deed enkele suggesties voor acties die op internationaal niveau moeten worden ondernomen, maar benadrukte ook hoe ‘gewone mensen’ kunnen helpen. Dit kan volgens hem door voedselverlies en voedselverspilling te verminderen en door het dieet te veranderen door meer seizoensgebonden voedsel en minder sterk vervuilende producten te gebruiken.

Zampini-Davies stelde de heilige Theresia van Lisieux als voorbeeld van hoe “elk klein gebaar van zorg telt”. Hij merkte op dat de pandemie heeft aangetoond “dat we niet zoveel dingen nodig hebben als we denken. We kunnen meer doen met minder.”

Nadruk op armoedebestrijding

Over het voorstel van paus Franciscus voor een “universeel basisloon” zei Zampini-Davies dat dit “een instrument” is dat in het verleden is gebruikt om economische noodsituaties het hoofd te bieden. “Als hulpmiddel heeft het zijn voor- en nadelen”, zei hij, “maar als we gezondheid voor iedereen willen bevorderen, moeten we iets doen.”

“We kunnen niet onverschillig blijven”, zei hij. “Alle structuren van de samenleving worden momenteel uitgedaagd. Wat we proberen te doen, is de voorkeursoptie voor de armen te implementeren, wat een fundamenteel element en een ethische noodzaak is.”

Vaticaanse commissie

In het Vaticaan buigt inmiddels een nieuwe COVID-19-commissie zich over de vraag hoe de voedselcrisis te bestrijden in de nasleep van het coronavirus. De commissie staat onder auspiciën van het dicasterie ter bevordering van integrale menselijke ontwikkeling. Kardinaal Peter Turkson heeft er de leiding. De commissie zou ongeveer een jaar in bedrijf zijn.

Noodhulp

Ook de Amerikaanse hulporganisatie Catholic Relief Services (CRS) is inmiddels een campagne gestart om de honger als gevolg van de pandemie te bestrijden. De organisatie heeft een programma opgezet om 50.000 schoolkinderen in heel West-Afrika van maaltijden te voorzien. “De Kerk staat momenteel in de frontlinie”, zo verklaarde CRS-directeur Sean Callahan bij de start van de campagne. “De Kerk is nooit dichtgegaan. We zijn niet gestopt met pastorale noden bestrijden dichtbij huis, noch elders in de wereld.”

(Bronnen: Catholic News Agency, Catholic News Service)