Als klein meisje bezocht Annie-Marie Bakkum het Bruurke van Megen een paar keer per jaar. Ze is zijn achternichtje, broeder Everardus Witte was de broer van haar opa en daarmee haar oudoom. “Bij hem op bezoek gaan in het klooster was altijd een feest. Hij was echt mijn lievelingsoom.”
Het zaligverklaringsproces van de Megense franciscaan Everardus Witte is na 52 jaar heropend. De commissies die zich in het proces gaan vastbijten, werden vandaag beëdigd. Ze maken zich op voor een lang maar in hun ogen hoopvol proces: “We achten het kansrijk, anders zouden we er niet aan beginnen.”
Al 35 jaar gaat Zus van den Heuvel regelmatig naar het Bruurke van Megen toe. Ze laat haar zorgen bij hem achter en vraagt hem om kracht. Toen ze een gezwel in haar buik had, liet ze bij het grafmonument van Everardus Witte een briefje achter. Een paar dagen later…
Als het ‘Heilig Bruurke van Megen’ inderdaad ooit heilig verklaard wordt, dan heeft hij alvast een dankbaar patronaat om op z’n naam te schrijven: de patroonheilige van de woningzoekenden.
KN zoekt naar mensen die broeder Everardus Witte - ofwel het 'Heilig Bruurke van Megen' - nog persoonlijk gekend hebben. Zoals Truus Tiellemans: “Vroeger heb ik er nooit bij stil gestaan hoe bijzonder hij was. Nu denk ik: zalig of heilig worden, ja dat past wel.”
Het zaligverklaringsproces van broeder Everardus Witte (1868-1950) wordt weer opgepakt. De Nederlandse franciscanen gaan hier binnenkort een officieel verzoek voor indienen. Zij hebben al overleg gehad met de postulator in Rome.
