Maandag was de Wereldvluchtelingendag van de Verenigde Naties. Meer dan honderd miljoen mensen zijn wereldwijd op de vlucht. Het is tijd om door de knieën te gaan bij zo’n enorme stapeling van menselijk leed. Want hoop is er altijd.
Oost-Afrika kampt volgens experts met de ergste droogte in veertig jaar tijd. Kerkelijke instanties proberen de grootste nood te lenigen, maar dat lijkt een druppel op de gloeiende plaat.
Katholieke bisschoppen in Kenia hebben opgeroepen tot doortastende en doeltreffende actie om een einde te maken aan de droogte in het land. Ze spraken hun bezorgdheid uit over het feit dat miljoenen mensen in meer dan 12 provincies door de droogte getroffen worden.
Jongeren zijn de laatste generatie die de aarde een gezonde toekomst kunnen bieden, waarschuwt paus Franciscus. Verantwoordelijkheidsgevoel en zorg voor de natuur en de armen zijn daarbij essentieel volgens hem.
Twee Filipijnse bisschoppen hebben alarm geslagen over de stijgende zeespiegel en het dalende grondwater die van Manila één van de snelst zinkende steden ter wereld maken.
De recente extreme weersomstandigheden en natuurrampen laten zien dat de mensheid nu de prijs betaalt van hoe ze de schepping heeft behandeld. Dat staat in een gezamenlijke boodschap over het klimaat van paus Franciscus, de anglicaanse aartsbisschop Justin Welby en de oecumenische patriarch Bartholomeus van Constantinopel.
Op de Wereldgebedsdag voor de Schepping heeft paus Franciscus gelovigen aangespoord om te kiezen voor een duurzame levensstijl. In navolging van de paus doen ook verschillende bisschoppen de oproep tot “ecologische bekering”.
Een vernietigend VN-klimaatrapport stelt dat niets doen nu echt geen optie meer is in de klimaatcrisis. Christelijke klimaatorganisaties zien weinig reactie vanuit kerkleiders, maar benadrukken ook dat kerken zich wel degelijk inzetten voor de aarde.
Natuurlijk kunnen we het wassende water niet eigenhandig stoppen. We kunnen wel, zoals in Valkenburg, ons eigen kerkje schoonmaken zonder ons te laten ontmoedigen.
