De harten van de mensen en de hele Kerk moeten wijd open staan voor verwondering en toewijding aan Christus en bereid zijn iedereen, zondaars en heiligen, te omarmen. Dat zei paus Franciscus zondag in zijn preek voor Sacramentsdag.

“De Kerk van de volmaakten en de reinen is een zaal waar voor niemand plaats is. De Kerk met open deuren die rond Christus viert, is daarentegen een grote zaal waar iedereen – de rechtvaardigen en de zondaars – binnen kan komen”, zei de paus.

“De Eucharistie is bedoeld om hen te voeden die onderweg moe en hongerig zijn , laten we dit niet vergeten!” zei hij tijdens de Mis. Ongeveer tweehonderd mensen, die maskers droegen en sociale afstand bewaarden, waren aanwezig.

Tweede aangepaste Mis

Het was het tweede jaar dat de Mis voor Sacramentsdag werd gehouden met een kleiner aantal aanwezigen en zonder de traditionele sacramentsprocessie in de openlucht na afloop. De beperkingen zijn onderdeel van de voortdurende inspanningen om de verspreiding van het coronavirus in te dammen.

In plaats daarvan werd de plechtigheid afgesloten met een lang moment van stille eucharistische aanbidding, gevolgd door de zegening met het Heilig Sacrament. Op het feest van het Lichaam en Bloed van Christus viert de Kerk de werkelijke aanwezigheid van Christus in de Eucharistie.

In zijn homilie ging paus Franciscus in op de betekenis van de beelden in de lezing uit het Marcus-evangelie, waarin Jezus’ zijn leerlingen instructies geeft voor de voorbereiding van het Pesach-maal.

De mensheid heeft dorst

Paus Franciscus zei dat het beeld van een man die een kruik water draagt, mensen eraan herinnert dat de mensheid dorst heeft, “altijd op zoek naar een bron van water die vervult en herstelt”.

“We reizen allemaal door het leven met een kruik in onze handen” omdat “ieder van ons dorst naar liefde, vreugde, een succesvol leven in een meer humane wereld”, zei hij. Franciscus voegde eraan toe dat alleen God die echte dorst naar iets meer kan lessen – die hoop op een eeuwig leven die mensen in het leven staande houdt.

Omdat die dorst vaak niet wordt erkend, en minder mensen op zoek zijn naar of vragen stellen over God, moeten christenen evangeliseren, zei de paus.

Nederig en verborgen

Het is niet genoeg dat de Kerk een kleine groep is “van de gebruikelijke mensen die samenkomen om de Eucharistie te vieren. We moeten de stad in gaan, mensen ontmoeten, leren de dorst naar God en het verlangen naar het Evangelie te herkennen en opnieuw op te wekken”, zei hij. Het zal die hernieuwde dorst zijn die de mensen naar het altaar brengt om God in de Eucharistie te ontmoeten, voegde hij eraan toe.

Het andere belangrijke beeld is de grote bovenzaal die de leerlingen vinden voor de Pesachmaaltijd, zei hij, een maaltijd die van betekenis zal zijn vanwege een klein stukje brood.

“God maakt zich klein als een stukje brood”, zo nederig, verborgen en soms onzichtbaar, dat het nodig is dat iemands hart groot, open en waakzaam is om Hem te herkennen, te verwelkomen en te aanbidden, zei de paus.

‘Deze liefde beleven’

“Als ons hart niet zozeer een grote kamer is, maar meer een voorraadkast waar we met spijt oude dingen bewaren, een zolder waar we ons enthousiasme en onze dromen lang hebben opgeborgen, een krappe en donkere kamer waar we alleen leven, met onszelf, onze problemen en bitterheid, dan zal het onmogelijk zijn om deze stille en nederige aanwezigheid van God te herkennen”, zei hij.

De Kerk moet ook een grote, gastvrije ruimte zijn, “geen kleine exclusieve club, maar een gemeenschap met haar armen wijd open, gastvrij voor iedereen” en bereid om de gewonden, de dwalenden en degenen die iets verkeerd hebben gedaan naar Christus te leiden, zei hij.

“Om de Eucharistie te vieren en te beleven, zijn ook wij geroepen om deze liefde te beleven, want je kunt het brood van de zondag niet breken als je hart gesloten is voor anderen, je kunt dit brood niet eten als je het brood niet aan de hongerigen geeft, je kunt dit brood niet delen als je niet deelt in het lijden van hen die in nood verkeren.”