Paus Franciscus is bezorgd over het trage tempo waarmee de Italiaanse bisschoppen zijn hervormingen van het proces van nietigverklaring van katholieke huwelijken doorvoeren. Daarom heeft hij een Vaticaanse commissie opgericht om dit in Italiaanse bisdommen te controleren.
“Elke bisschop die nog geen eigen kerkelijke rechtbank heeft, moet proberen er een op te richten of op zijn minst proberen dit mogelijk te maken”, aldus de paus in het document waarmee hij formeel een pauselijke commissie opricht om de Italiaanse bisdommen te controleren en bij te staan. Het document is op 26 november gepubliceerd.
Veel van de meer dan 200 bisdommen in Italië hebben geen eigen rechtbanken, maar verwijzen zaken door naar een van de 18 regionale kerkelijke rechtbanken in het land. Paus Franciscus moedigt de Italiaanse bisschoppen echter aan om zelf eigen kerkelijke rechtbanken op te richten, zodat het proces van nietigverklaring sneller en efficiënter kan verlopen.
De hervormingen van de paus, die hij in 2015 afkondigde, brachten wijzigingen aan in het kerkelijk recht aangaande de nietigverklaring van huwelijken.
Daarmee is de rol van de plaatselijke bisschop bij het beoordelen van zaken en begeleidende echtparen belangrijker geworden. Ook werd het proces efficiënter gemaakt en werd aangedrongen op het kosteloos maken van het traject en het gemakkelijker bereikbaar maken van de rechtbanken voor gelovigen.
Hoewel het kerkelijk recht een bisschop toestaat om een beroep te doen op een andere rechtbank, moet dit volgens de paus als uitzonderlijk worden beschouwd.
De paus heeft de Italiaanse bisschoppenconferentie ook gevraagd om “de menselijke en economische middelen” die nodig zijn om de hervormingen te voltooien “gelijkelijk over de bisdommen te verdelen”.
De pauselijke commissie, zei hij, zal worden ingesteld bij de Romeinse Rota, een Vaticaanse rechtbank die zich voornamelijk bezighoudt met huwelijkszaken.
Met een nietigverklaring bepaalt een kerkelijke rechtbank dat een katholiek huwelijk vanaf het begin ongeldig is geweest, en er dus in feite nooit een huwelijk geweest is. Daarbij moet sprake zijn van serieuze gronden, zoals druk van buitenaf waardoor geen er geen vrije keus gemaakt kon worden, of wanneer een van de huwelijkspartners al voor het aangaan van het huwelijk een relatie met een ander onderhield. Met een nietigverklaring kunnen de betrokken gelovigen opnieuw voor de Kerk trouwen.
(Bron: Catholic News Service)
