Wanneer priester Charbel Mhanna Miswijn moet aanschaffen, moet hij een speciale pas gebruiken van de regering van Qatar. En dat bij de enige winkel die alcohol verkoopt in het land.
De ban op bier was een doorn in het oog voor veel voetbalsupporters die het WK in het Arabische schiereiland momenteel bijwonen. Maar de beperking is niet te vergelijken met wat katholieke priesters doormaken in het overwegend islamitische land, waar openbare uitingen van het christelijk geloof verboden zijn.
Pastoor Mhanna woont al negen jaar in Qatar. Hij komt oorspronkelijk uit Libanon en is priester van de maronitische geloofsgemeenschap in Qatar, maar ook van de Italiaans- en Franssprekende katholieken van de Onze-Lieve-Vrouw van de Rozenkranskerk in Doha.
Mhanna legt in een interview met CNA uit dat er geen kerkklokken of kruisen geplaatst mogen worden op Qatarese kerkgebouwen.
“Het is niet toegestaan om te prediken, of om niet-christenen te dopen”, zegt hij. “Ook mogen mensen niet overstappen van de ene religie naar de andere.”
Volgens de priester worden kerken als ambassades beschouwd, die contact hebben met het ministerie van Buitenlandse zaken.
Religieuze processies zijn alleen toegestaan binnen de muren van het Qatarese Religieus Complex, dat in 2008 werd geopend en waar verschillende kerken (katholieke, anglicaanse en orthodoxe) gebruik van kunnen maken.
“Exemplaren van de Bijbel kunnen alleen worden uitgedeeld binnen deze campus”, zegt Mhanna.
De priester merkt anderzijds dat er geen censuur wordt toegepast op zijn preken. “Niemand heeft zich ooit bemoeit met mijn preken. We spreken zonder restricties.”
Ook is hij vrij om katholieken in Qatar op te zoeken. Velen van hen zijn arbeidsmigranten. “Wij brengen zonder problemen de heilige Communie naar ziekenhuispatiënten”, zegt Mhanna. “We mogen ook bidden op begraafplaatsen, er zijn ook graven voor niet-moslims.”
Huwelijken mogen priesters echter sluiten tussen twee christenen. “Als een christen met een moslim wil trouwen, kunnen zij niet trouwen in onze kerk. Wij nodigen hen gewoonlijk uit om in een ander land te trouwen.”
Het apostolisch vicariaat van Noord-Arabië (een soort bisdom) schat dat er zo’n 200.000 tot 300.000 katholieken wonen in Qatar. Ze zijn allemaal migranten en komen voornamelijk uit de Filipijnen en India.
Volgens het vicariaat hebben sommige katholieken moeite om vieringen bij te wonen, omwille van de arbeidsomstandigheden. De katholieke gemeenschap worstelt ook met de restricties die gelden voor het aantal priesters in het land en de beperkte capaciteit van kerken binnen het religieuze complex.
Mhanna overziet momenteel de bouw van een nieuwe katholieke kerk in Qatar – een maronitisch-katholieke kerk, die een capaciteit zal hebben van 1500 zitplaatsen. “Qatar heeft voor de grond gezorgd waarop we de kerk kunnen bouwen.”
De maronitische patriarch, de Libanese kardinaal Bechara Boutros Rai, legde in 2018 de eerste steen van de kerk. Dat deed hij op uitnodiging van de Qatarese emir Tamim bin Hamad Al Thani. “De kerk staat op het punt om opgeleverd te worden”, zegt Mhanna.
Priester zijn in het kleinste land dat ooit gastheer was van een WK, heeft ook zijn voordelen. Mhanna mocht namelijk de openingswedstrijd bijwonen, samen met andere christelijke leiders die werkzaam zijn in het Qatarese Religieuze Complex. “We zaten naast de minister van Buitenlandse Zaken en droegen zonder problemen een borstkruis.”
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
