Wat klopt er van de berichtgeving over misbruik in de Australische Kerk? KN controleert de feiten.
7 procent van de katholieke priesters in Australië maakte zich schuldig aan seksueel misbruik van minderjarigen; het betreft bijna 2500 priesters.
O.m. NRC, AD, Trouw, NOS.
In Australië doet de zogeheten ‘Royal Commission into Institutional Responses to Child Sexual Abuse’ grondig onderzoek naar seksueel misbruik van minderjarigen, en vooral ook (zoals de naam al zegt) naar de wijze waarop beschuldigde instituten daarop reageren. Het betreft dan kerkelijke én niet-kerkelijke instituties; de commissie bracht al vele tientallen tussenrapporten uit met ‘case studies’ van heel diverse instellingen. Het zijn enkel de kerkelijke instellingen die onze pers hebben gehaald – in februari dit jaar de katholieke, en recenter de anglicaanse.
Vooropgesteld: elk misbruikgeval is er één te veel, en de Australische commissie vond er vele. Maar ook als we bij de feiten blijven, zijn de bevindingen schokkend genoeg. In de berichtgeving hier in Nederland ging het cijfermateriaal over de omvang van het katholieke schandaal echter een geheel eigen leven leiden. NRC Handelsblad had het op 16 februari nog over “zo’n 2400” katholieke priesters, in een vervolgartikel op 17 maart waren het er al “bijna 2500”. Een kwestie van perspectief misschien, maar het is toch interessant te onderzoeken hoe NRC aan dat cijfer kwam.
Het rapport van de commissie – hier integraal te downloaden als PDF – spreekt over 1880 geïdentificeerde beschuldigden. Daarnaast zijn er nog 530 gevallen waarvan de dader niet is geïdentificeerd. Bij elkaar dus 2410. Maar ten eerste kan het bij de ongeïdentificeerde gevallen om personen gaan die al in de 1880 zijn meegerekend. En ten tweede, belangrijker nog, betreft het in lang niet alle gevallen priesters: van de 1880 zijn 693 niet-gewijd religieus, 572 priester, 543 leek en 72 onbekend.
Ook zong in onze en de internationale media het cijfer rond dat 7% van alle Australische priesters van misbruik werd beschuldigd. Het genoemde percentage blijkt bij nadere bestudering echter een gewogen gemiddelde naar aantal dienstjaren gedeeld door zestig (periode 1950-2010).
Wat betekent dat? Een eenvoudig rekenvoorbeeld: stel dat er twee priesters in een bepaalde parochie werken. Priester X werkt van maandag tot en met zaterdag en priester Y op zondag. Priester X wordt beschuldigd van misbruik. Dan wordt niet 1/2e maar 6/7e van de priesters in deze parochie beschuldigd. De correcte formulering van het percentage zou zijn: zeven procent van het aantal manjaren dat door priesters in de periode 1950-2010 werd uitgevoerd, werd uitgevoerd door priesters die ten minste één beschuldiging van misbruik op hun naam hebben.
Dat zijn uiteraard onmogelijke zinnen om aan een krantenlezer voor te schotelen, maar het is wel erg kort door de bocht om dan maar over “7% van de priesters” te spreken. Beter was het geweest om dan het hele percentage in de berichtgeving achterwege te laten.
De cijfers van het rapport zijn zeer vertekend weergegeven. Met name de suggestie van NRC dat “bijna 2500 katholieke priesters” kinderen hebben misbruikt, is pertinent onjuist. Ook ontbrak in veel berichten de nuance dat het om beschuldigingen ging, en niet om bewezen gevallen van misbruik. (KN)
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
