De Italiaanse media stonden er bol van op 28 juni. Natuurlijk, er was volop aandacht voor de overwinning van de azzurri op titelhouder Spanje bij het EK voetbal, maar evenzoveel plek werd er ingeruimd voor het overlijden van Bud Spencer.
Il gigante buono, ‘De goede gigant’, kopte La Repubblica over de 86-jarige Italiaanse acteur – echte naam Carlo Pedersoli – die internationale roem vergaarde met zijn optreden in tal van spaghettiwesterns en actiefilms. In Nederland zijn vooral de films die beginnen met ‘vier vuisten’ bekend, zoals die met de veelzeggende titel Vier vuisten voor de duivel (1971).
Ook in Italië geldt: over de doden niets dan goeds, zeker waar het dode landgenoten betreft die in het buitenland furore maakten. Dus waren de superlatieven over Spencers leven en vooral carrière niet van de lucht.
Wat men gek genoeg vrijwel overal vergat te vermelden, was dat Bud Spencer katholiek was. Een echte wel te verstaan. Zo een voor wie het geloof centraal stond in het leven, die fel tegenstander was van echtscheiding en abortus en trots was op zijn huwelijk dat al meer dan vijftig jaar standhield. En vooral een die niet bang was om dat luid en duidelijk te verkondigen.
Dat was ook in Italië reden om zijn populariteit snel te doen tanen. Toen men hem in 2009 vroeg waarom de filmindustrie hem was vergeten en hij antwoordde met “Nou, misschien omdat ik geen gay, noch trans ben en ik al vijftig jaar dezelfde vrouw heb”, was het voorgoed met hem gedaan.
De Italiaanse LGBT-gemeenschap (lesbisch, homo, biseksueel en transgender – svdb) viel massaal over die opruiende opmerking heen. En dus kwam de ‘homofobe’ Bud Spencer de laatste jaren niet meer aan het werk, laat staan in de krant. “Laten we elkaar goed begrijpen”, zei hij, “ik heb het al eens gezegd en duizend keer herhaald: ik heb niets tegen homo’s. Wat de persoon die ik tegenover me heb in zijn slaapkamer doet, zijn mijn zaken niet.” Maar het was al te laat.
In Duitsland was Bud Spencer echter tot aan zijn dood onverminderd populair en verscheen hij nog met enige regelmaat in de media. Uit een interview met Welt am Sonntag bleek gelukkig ook dat hij ondanks alle heisa in zijn vaderland nog altijd vol vuur van zijn geloof getuigde.
“Op mijn oude dag heb ik meer dan ooit behoefte aan het geloof. Ik heb het geloof nodig. Ik geloof in God, het is dat wat me redt. En ik bid. Waarom? Omdat ik steeds sterker inzie dat alles waaraan ik eerst grote waarde toedichtte, niets is. (…) Wie trots wordt vanwege dit soort dingen, wie alleen maar het succes, de roem volgt, is een idioot.” Klare taal.
Diezelfde Duitse krant vroeg Bud Spencer ook hoe hij zijn laatste avondmaal voor zich zag en met wie hij dat dan zou willen delen. Daar hoefde Bud geen seconde over na te denken: “Spaghetti. Met Jezus Christus.” Wie weet, het is hem gegund.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
