Wopke Hoekstra – de naam moet onmogelijk uit te spreken zijn in het Italiaans. Dat deed paus Franciscus dan ook niet, maar toch zal de naam van onze minister van Financiën in zijn achterhoofd hebben gespookt bij het schrijven van de tekst van zijn paasboodschap van dit jaar.
Dat de paus zo hamerde op eenheid en solidariteit binnen Europa, kan moeilijk anders worden geïnterpreteerd dan tegen het licht van de recente discussies over EU-steunmaatregelen tegen de coronacrisis. Hoekstra had daarbij de ergernis en woede van de Zuid-Europese landen gewekt door zijn onverzettelijke opstelling.
Goed, na nachtenlang vergaderen is men eruit gekomen, er is een akkoord waar de verschillende ministers mee thuis konden komen. Ook Hoekstra kreeg na afloop eensgezind complimenten vanuit zijn eigen CDA.
Maar toch: in de internationale aanpak van de coronacrisis is de grimmige toon gezet. De paus wijst terecht op de familieband die Europa bindt, maar gezellig wil het maar niet worden aan de familiedis.
Er zijn meningsverschillen, of meer nog; karakterverschillen, structurele onenigheid tussen bloedgroepen, tussen het calvinistische noorden en het katholieke zuiden. Die scheidslijn die geografisch door Europa loopt, loopt ideëel ook door het CDA, dus ook die eensgezinde lof voor ‘noorderling’ Hoekstra kan weleens wankel blijken…
“De paus wijst terecht op de familieband die Europa bindt, maar gezellig wil het maar niet worden aan de familiedis”
Tweet dit!
Maar, zoals de paus ook al zei: “Dit is niet de tijd voor verdeeldheid.” Ook innerlijk verdeelde families kunnen en moeten in tijden van nood de neuzen dezelfde kant op krijgen. De enige geloofwaardige pater familias, die boven alle partijen kan staan, is nu de paus.
Zijn uitgesproken pleidooi voor internationale solidariteit is niet links of rechts, niet exclusief katholiek, niet exclusief Zuid-Europees; het is een stem van redelijkheid.
Het virus stopt niet bij de grenzen, en de sociale, economische en politieke gevolgen van de pandemie evenmin. Ook instabiliteit in andere regio’s dan de onze is allang niet meer ver van ons bed. We merken er direct de gevolgen van.
Nu al kunnen we de berichten lezen dat terreurgroep IS in het Midden-Oosten een renaissance beleeft dankzij de coronacrisis; nog veel meer kwade krachten zullen garen spinnen bij de onrust. Deze crisis heeft mondiale oorzaken én gevolgen, en vraagt daarom om mondiale solidariteit.
In de discussies hierover worden eigenbelang en altruïsme nogal gemakkelijk tegenover elkaar geplaatst. Natuurlijk kan een euro maar een keer uitgegeven worden, en is het óók belangrijk dat er voldoende geld komt voor ónze ziekenhuizen, ónze bedrijven, ónze cultuursector, ónze zzp’ers enzovoort. Maar de grenzen tussen ‘hun’ en ‘ons’ zijn poreus geworden.
Wat mensen ver weg baat of schaadt, baat of schaadt al heel snel ook mensen dichtbij. Dat snapten de Amerikanen ook heel goed toen ze na de Tweede Wereldoorlog ruimhartige steun aan Europa gaven – waar de paus in zijn paasboodschap ook al op zinspeelde. Altruïsme is ook in ons eigen belang, juist vandaag.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
