“Wij zullen Kerstmis in de kou en het donker vieren. Dat zal ons aan den lijve het verhaal van de Heilige Familie doen ervaren, die ook in de kou en het donker zat, maar met hemelse vreugde.”
Het zijn woorden om even aan te denken als we straks tijdens de Kerstnachtmis in een iets koudere kerk zitten dan normaal, of thuis aan de kerstdis met misschien een gang minder en de thermostaat een graadje lager dan we gewend zijn. Zeker als je weet wie het zei: de Grieks-katholieke grootaartsbisschop van Kiev, Svjatoslav Sjevtsjoek, in een interview met Vatican News.
“Aan het dagelijks brood van mensen komen, is tot daar aan toe, maar de vreugde laat zich écht niet afnemen”
Tweet dit!
Zelfs in de schuilkelders en weeshuizen van Oekraïne zullen vrolijke kerstliederen klinken, zo verzekert de Oekraïense geestelijke. Dus waarom bij ons niet? Zelfs de Oekraïners zetten hun mooie tradities voort, zoals het zingen van kerstliederen voor de buren, “in het bijzonder voor de meest behoeftigen, om vreugde en goede wensen te delen”. Waarom zouden wij hun voorbeeld niet volgen?
Zeker, reden voor chagrijn is er genoeg; bij onze overburen aan de andere kant van de Noordzee spreekt men niet voor niets van een ‘Winter van Onvrede’. Inflatie, kou, bevroren lonen; geef de klagers en stakers in het Verenigd Koninkrijk eens ongelijk.
Maar denk ook eens aan wat er gebeurde in datzelfde Engeland, halverwege de zeventiende eeuw, toen het puriteinse bewind van die dagen poogde het zingen van kerstliederen – wat men zag als paapse flauwekul – te verbieden. Prompt brak er een volksopstand uit die zijn weerga niet kende, en zo beleefde men in december 1647 een nog veel roerigere ‘Winter van Onvrede’.
Aan het dagelijks brood van mensen komen, is tot daar aan toe, maar de vreugde laat zich écht niet afnemen. Dat bewijzen ook de woorden van de grootaartsbisschop van Kiev: “En ja, Kerstmis zal komen. Wij hebben het recht de kerstvreugde te vieren die niet uit seculier vermaak voortkomt, maar uit de hemel, omdat de Vredevorst geboren zal worden.”
In dit spoor staat Katholiek Nieuwsblad deze week in een dubbeldikke kersteditie stil bij hoe gelovigen dichtbij en ver weg vreugde brengen aan hun naaste. En wel door kleine, maar o zo wezenlijke blijken van barmhartigheid. In onbarmhartige tijden is ook dat bepaald niet vanzelfsprekend; we praten vooral veel over de noden van de naaste, en trekken de naastenliefde daarmee binnen in het rijk van de oeverloze politieke debatten.
In dit nummer leest u hoopvolle verhalen over katholieken wereldwijd die, zonder er veel woorden aan vuil te maken, gewoon de handen uit de mouwen willen steken. Hun werken van barmhartigheid hebben weinig met politieke statements of abstracte ideologieën uit te staan. Zij weten: barmhartigheid is de moedertaal van de Kerk, geboren uit het mensgeworden Woord.
Namens heel het team van Katholiek Nieuwsblad wens ik u een zalig, barmhartig en vreugdevol Kerstmis toe!
 |
Gratis kennismaken met KN?Dit commentaar is afkomstig uit Katholiek Nieuwsblad nr. 50. Vrijblijvend kennismaken met KN? Vraag hier 3 gratis proefnummers aan! |
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
