In 271 dagen kun je een roman schrijven. In 271 dagen kun je het Weihnachtsoratorium van Bach instuderen met je kerkkoor en met verve uitvoeren. In 271 dagen kun je van Utrecht naar Johannesburg lopen, mits je een beetje goed ter been bent. In 271 dagen kan een vrouw een kind voldragen (en in normale omstandigheden zonder tangverlossing ter wereld brengen).
En in 271 dagen kun je dus een regering vormen voor een land dat niet geregeerd wil worden. Een regeerakkoord smeden waar niemand in ons versnipperde politieke landschap echt koud of warm van wordt. Ook een kunststukje op zichzelf.
Ik bedoel dit niet zo cynisch als het misschien klinkt. Het humeur van ons land is zo grauw en grijs als deze donkere dagen, en met wéér een coronakerst in het verschiet hebben we alle reden tot chagrijn.
Ga er maar aanstaan om dan een regeerakkoord te presenteren, of een ploeg van geschikte ministers te vinden, met voldoende dossierkennis én politieke sensitiviteit én, steeds belangrijker, een dikke huid. Want het afbrandrisico is tegenwoordig enorm, zo signaleerde oud-minister (en voormalig KN-columnist) Hans Hillen eerder deze week in NRC.
“We zeggen wijze bestuurders te willen, maar is dat wel zo?”
Tweet dit!
Volgens Hillen heb je in de zoektocht naar ministers altijd de keuze tussen ‘haviken’ en ‘duiven’. “De haviken kun je altijd krijgen. Die willen gewoon heel graag. Maar wat je in het huidige klimaat niet meer krijgt zijn de bedachtzame bestuurders, want die weten dat ze meteen afgefakkeld zullen worden. Het soort volk dat minister wil worden zal anders zijn dan de wijze mensen die iedereen altijd zo graag zegt te willen.”
Het venijn zit in de terechte implicatie in de staart: we zeggen wijze bestuurders te willen, maar is dat wel zo? Vele mensen lijken maar wat blij te zijn met bewindslieden die onze gedroomde hoge standaarden niet halen. Die we de schuld kunnen geven van alles wat er mis gaat in onze samenleving. Die we ieder foutje kunnen aanwrijven als een finaal falen.
We beklagen ons over de soap in Den Haag, maar iedere soap bestaat slechts bij de gratie van trouwe kijkers die er toch dag in dag uit van smullen. In een soap wil je ook geen kleurloze personages die hun zaakjes prima op orde hebben. Haviken zijn boeiender om naar te kijken dan duiven, om bij Hillens beeldspraak te blijven.
Toch hoop ik dat Rutte voldoende duiven kan vinden voor zijn ministersploeg. Laat ze maar een tikje saai zijn, de pakken grijs en de stemmen lijzig. Niet leuk om naar te kijken of te luisteren. Niet bijzonder welbespraakt en nog minder twitterlustig. Maar wel uit degelijk hout gesneden. Voldoende principieel en voldoende buigzaam. Bescheiden en consciëntieus.
Juist het CDA en de ChristenUnie moeten zulke mensen kunnen vinden. En daarmee, hoe ondankbaar de taak ook is, het christelijk-sociale geweten vormen van een kabinet waarvan de houdbaarheidsdatum al minstens 271 dagen verstreken lijkt te zijn.
 |
Gratis kennismaken met KN?Dit commentaar is afkomstig uit Katholiek Nieuwsblad nr. 50. Vrijblijvend kennismaken met KN? Vraag hier 3 gratis proefnummers aan! |
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
