Pinksteren viel vroeg dit jaar in Breda. De Heilige Geest werd volop aangeroepen op de conferentie over parochievernieuwing vorige week en je moest wel een heel koude kikker zijn om niet begeesterd terug te komen van dit grootste katholieke evenement in Nederland in lange tijd.
De vraag die je wel vaak hoorde stellen door deelnemers, en die ik mezelf ook stelde toen ik opgewekt en gesterkt terugreed uit Breda: hoe hou je het vast? Hoe behoud je dat vuur en enthousiasme en breng je het, eenmaal terug in de lauwe alledaagsheid, over op je medeparochianen die het vaak allemaal wel best lijken te vinden hoe het al jaren reilt en zeilt in de plaatselijke geloofsgemeenschap?
“Onderzoekers van de ontkerkelijking zouden tot heel andere conclusies komen als ze de spirituele maatstaf van de Galatenbrief hanteren”
Tweet dit!
Het ontnuchterende maar enige juiste antwoord lijkt mij: niet. Je houdt dat vuur niet vast en brengt het lang niet altijd over, vergeet het maar. Maar dat hoeft ons ook niet te verbazen: toen Paulus in zijn Galatenbrief sprak over de ‘vruchten van de geest’, had hij het ook niet over aanhoudende geestdrift, radicale omwentelingen en spectaculaire vernieuwingsprogramma’s. Hij had het over alledaagse deugden als geduld, vriendelijkheid en zachtmoedigheid.
Het kan niet, ik weet het, maar eigenlijk zou het Sociaal en Cultureel Planbureau dát moeten meten als het onderzoek doet naar religiositeit in Nederland, in plaats van hoe wij denken over hogere machten, het leven na de dood en andere soms moeilijk te bevatten zaken.
De resultaten zouden beduidend anders zijn. Ik denk dat de onderzoekers binnen en buiten de Kerk een veel groter reservoir van christelijke religiositeit zouden aantreffen als ze de spirituele maatstaf van de Galatenbrief zouden hanteren.
Misschien kwam het omdat ik zo vrolijk uit Breda teruggekomen was, maar ik las dat uiterst boeiende SCP-rapport eigenlijk sowieso niet als het klaaglied (of loflied, afhankelijk van waar je staat) op de ontkerkelijking dat sommigen ervan maakten.
Want als we ons nu eens niet blindstaren op statistieken over kerkgang en -lidmaatschap, lezen we over grote groepen mensen met een grote geestelijke openheid en nieuwsgierigheid, mensen met behoefte aan zingeving. Mensen met een gezonde nuchterheid ook; we hechten – ook in vergelijking met andere Europese landen – opvallend weinig geloof aan sterrenkijkers en waarzeggers. Ook dat lijkt me een vrucht van de geest, of op z’n minst een teken van geestelijke volwassenheid.
Natuurlijk kun je ook wijzen op problematische kanten: de ik-gerichtheid, het reli-shoppen. Maar nu we toch zo breed aan het nadenken zijn over missionair kerk-zijn, lijkt het me beter om te kijken naar de kansen. Die zijn er volop; het SCP-rapport signaleert ook dat juist kerkse katholieken veel affiniteit hebben met het levensgevoel van de hedendaagse zinzoekers. Wij snappen de grote geestelijke honger, en onze prachtige traditie zelf is een rijk gevulde voorraadschuur om die honger te stillen. Open dus de deuren van die schuur, en heet er mensen van harte welkom. Het vraagt slechts wat geduld, vriendelijkheid en zachtmoedigheid.
 |
Gratis kennismaken met KN?Dit commentaar is afkomstig uit Katholiek Nieuwsblad nr. 13. Vrijblijvend kennismaken met KN? Vraag hier 3 gratis proefnummers aan! |
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
