Enigszins verbaasd was ik wel, toen onze jongste dochter (5) afgelopen zondag hardop mee begon te bidden in onze huiskamer: “Heer, ik ben niet waardig dat Gij tot mij komt…”
We keken vanaf de bank naar de tv-Mis, en gek genoeg waren onze kinderen rustiger en aandachtiger dan tijdens een normale Mis – het kan de relatieve nieuwigheid geweest zijn, of de loutere fascinatie met de gebarentolk onderin beeld.
Hoe dan ook: hoe onwennig de situatie ook blijft, het kan dus wél, via tv of internet echt deelnemen aan de liturgie, er de genade van ervaren, je verbonden voelen.
Het kan, en het kan niet anders nu. Schoorvoetend begint dat besef door te dringen bij gelovigen wereldwijd. Riepen de Poolse bisschoppen aanvankelijk nog op om juist méér openbare Missen te houden vanwege de coronacrisis, inmiddels dringen ook zij er bij gelovigen op aan om vieringen via tv of internet te volgen.
In Brazilië probeerde president Bolsonaro het risico van corona te bagatelliseren en de kerken open te houden, maar de bisschoppen daar beschuldigden hem van het verspreiden van desinformatie en deden hun kerken gewoon dicht.
Zelfs Rusland, dat lang hardnekkig deed alsof er niks aan de hand was, sluit nu de kerkdeuren. “Ik heb 51 jaar lang gepreekt dat mensen onder alle omstandigheden naar de kerk moeten komen”, zo zei patriarch Kirill van Moskou onlangs. “Dus ik hoop dat u begrijpt hoe moeilijk het is voor mij om dit te zeggen, maar: kom niet naar de kerk!”
Natuurlijk is dat pijnlijk, maar het is verstandig. Zoals ook het pijnlijke besluit van onze bisschoppen om alle publieke vieringen tot en met Pinksteren te schrappen verstandig was. Dat zou het overigens ook zijn wanneer we niet de mogelijkheid hadden om vieringen via nieuwe media te volgen.
Maar nu we dat wel hebben, is er al helemaal geen reden om te doen alsof ons de toegang tot het heiligdom ontzegd wordt. In fysieke zin mogen de kerkdeuren dicht zijn, maar in een al te reële overdrachtelijke zin staan ze juist wagenwijd open.
Ook een open deur, ik weet het, maar in plaats van de beperkingen kunnen we ook de mogelijkheden zien. Componist Eric Whitacre dirigeerde al eens een virtueel koor, dat het licht van Christus bezong; bijna tweehonderd zangers uit twaalf landen zongen hun partij thuis achter hun computer in, maar het resultaat klinkt fantastisch (zie deze video op YouTube).
Op soortgelijke wijze kunnen wij onze gebeden samen laten klinken, over de grenzen van parochies, bisdommen, landen en andere scheidslijnen heen.
Het gebeurt al; paus Franciscus deed het vorige week toen hij met christenen van alle naties en denominaties het Onzevader bad; hij deed het bij zijn indrukwekkende Urbi et Orbi. Al die kerkgemeenschappen die hun vieringen livestreamen doen het. Wees blij dat het kan.
Zelfs mijn dochter van 5 deed onbevangen mee. Zo zie je maar weer: we hoeven maar te worden als de kinderen…
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
