“Ik zou social media best graag willen missen. Ik denk oprecht dat ik dan wel gelukkiger ben.” Dit citaat van een zeventienjarig meisje uit Noord-Holland staat te lezen in een vorige week gepubliceerd onderzoeksrapport van de Kinderombudsman.
Bijna drieduizend kinderen en jongeren werden daarvoor ondervraagd naar hun welzijn in zowel de online als de offline wereld. Wat blijkt? Met name tienermeisjes zijn online beduidend ongelukkiger dan offline. In hun antwoorden springt vooral de negatieve invloed van sociale media op hun zelfbeeld er bovenuit, en ook een toenemende ervaring van stress en spanning.
Bij mijn eigen tienerdochters herken ik dat ook. Waarbij ik wel wil aantekenen dat het voor hen allang geen gescheiden werelden meer zijn. Dat hele complex van sociale interacties op school en met vriendinnen zet zich eenvoudigweg na schooltijd voort op Snapchat en in WhatsApp-groepen; met alle leuke dingen (gezelligheid, onderlinge steun) en minder leuke dingen (venijn, ruzies, pesterijen) die daarbij horen.
Maar misschien verklaart dat ook meteen die tweede constatering, de toenemende stresservaring: met een trillende telefoon in de zak staat de sociale interactie nooit meer ‘uit’. Vriend en vijand (de scheidslijn is soms dun op die leeftijd) kijkt de hele dag over de schouder van de tiener mee…
Verlangen naar rust: voor het eerst kwam dat in het onderzoek van de Kinderombudsman uitdrukkelijk als thema naar voren. Jongeren snakken ernaar, maar voor veel volwassenen zal dat niet anders zijn. Even écht offline gaan, vrij van alle sociale druk en hoge verwachtingen.
Het katholicisme heeft op dat vlak het nodige te bieden. Misschien zoeken veel jongeren die het katholieke geloof ontdekken niet eens zozeer een gemeenschap van gelijkgestemden, zoals vaak wordt aangenomen, zijn zij geen dolende eenlingen, maar juist hypersociale wezens die hun hypersociale wereld af en toe even achter zich willen laten. Terugkeren in de binnenkamer.
Dan hoeven we ze niet op de eerste plaats tekst en uitleg te geven over geloof en theologie, dan hoeven we geen tienerclubs te starten waar ze ‘gezellig’ met leeftijdsgenoten over het geloof kunnen praten, dan hoeven we al helemaal niet krampachtig ‘aansluiting te zoeken bij de belevingswereld van jongeren’.
Dan moeten we vooral een plek bieden waar ze al hun zorgen en de priemende blikken van anderen kunnen vergeten. Kijk, hier is onze kapel, kom gerust eens binnen. Steek een kaarsje op, dat daar is Maria, en daar in dat kistje met dat lampje zit Onze-Lieve-Heer, maar dat leg ik je later nog wel eens uit.
Ga zitten, schakel je telefoon en je piekerende hoofd maar uit. Niemand beoordeelt je hier op hoe je haar of je make-up zit. Schoolcijfers of sportprestaties zijn hier niet relevant; niemand verwacht hier dat je uitblinkt in wat dan ook. Wat jij waard bent, wordt hier niet gemeten in hoeveel duimpjes je kreeg voor je vakantiefoto’s. Het doet er allemaal niet toe. Wees gewoon welkom.
Lees meer!Dit commentaar is afkomstig uit Katholiek Nieuwsblad van deze week. |
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.