Tussen de lange lijst bevolkingsgroepen die de afgelopen maanden boos zijn geweest op Donald Trump vielen ze nauwelijks op, maar toch: ook een aantal Amerikaanse bisschoppen was boos. Veel indruk zal dat niet gemaakt hebben; boosheid is immers juist de kerosine waarop dergelijke politieke carrières als raketten de lucht in schieten.
De reden van de bisschoppelijke boosheid vond ik wel intrigerend. Het ging hen ditmaal niet om racistische uitspraken (daar was bijvoorbeeld de aartsbisschop van Puerto Rico dan weer wel laaiend over), maar over het feit dat er door het pro-Trump-kamp in een aantal cruciale swing states valse katholieke kranten waren verspreid.
Tussen gewoon kerkelijk nieuws over parochiebenoemingen waren daarin berichten te lezen waarin de democratische presidentskandidaat Kamala Harris werd belasterd. Waar de bisschoppen – terecht natuurlijk – over vielen, was de suggestie dat deze nepkranten een officiële spreekbuis van de katholieke Kerk waren, alsof de bisschoppen dus een stemadvies uitspraken.
Toch opmerkelijk, dat een (nep-)katholieke krant überhaupt als een wapen in de politieke propaganda wordt gezien. Hier in onze contreien zouden toch maar weinig mensen onder de indruk zijn wanneer pak ’m beet Geert Wilders de inhoud van Katholiek Nieuwsblad zou kopiëren en daar wat negatieve stukjes over Frans Timmermans tussen zou plaatsen. Maar in de VS vormen katholieken nog een bevolkingsgroep om rekening mee te houden.
En die even vatbaar is voor kiezersbedrog als ieder ander, laten we ons daar geen illusies over maken. Misschien, denk ik soms (neemt u het mij niet kwalijk), zijn katholieken zelfs nog nét een beetje vatbaarder voor bedrog.
Vanwege in zichzelf heel prijzenswaardige eigenschappen: we gaan graag uit van de goede bedoelingen van andere mensen, schorten met veel godsvertrouwen onze scepsis en ons ongeloof op, we hebben een zeker respect voor (verondersteld) gezag, en houden van goede verhalen, zelfs als ze lichtelijk of zwaar ongeloofwaardig zijn (daarom smullen we ook van krasse heiligenlegenden).
Dat alles moeten we vooral zo houden, het zijn kostbare en volmaakt ondergewaardeerde eigenschappen in deze “harteloze wereld”, om met paus Franciscus’ schitterende nieuwe encycliek Dilexit nos te spreken. Houd het hart vooral warm, maar het verstand mag soms best een beetje scherper. Een klein snufje gezonde scepsis kan heus geen kwaad.
Ook deze – ik zweer het u plechtig: écht katholieke – krant hoeft u niet op z’n blauwe ogen te geloven, hoor. U ziet wel de naam en foto van ene Anton de Wit bij dit stukje staan, maar wie zegt niet dat dit gewoon geschreven is door Vladimir Poetin of Kim Jung-Il of Elon Musk met een beetje hulp van Google Translate? Niet dat ik u zou willen aanmoedigen om in groteske complotten te geloven, eerder integendeel. Maar dat we niet alles klakkeloos geloven, is zeker in deze tijden een geloofsdeugd om te koesteren.
 |
Lees meer!Dit commentaar is afkomstig uit Katholiek Nieuwsblad van deze week. |
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
