fbpx
<

Geef om katholieke journalistiek

doneer
Opinie

Een onterechte hulpvraag?

KN Redactie 21 september 2017
image
Foto: Flickr.com CCBY aaayyymmm eeelectriik

Het denken over ‘gender’ beïnvloedt ook wat psychologen wel en niet geacht worden te doen. Daar mag kritischer naar gekeken worden.

In mijn psychologenpraktijk kreeg ik bezoek van John. Hij vertelde me dat hij een geheim met zich meedraagt. Hij vindt dat hij een seksuele afwijking heeft en hij schaamt zich diep. Hij wordt opgewonden bij de gedachte aan seks met een man. Het is ontstaan, vertelt hij, in de puberteit in de brugklas.

Johns verhaal

‘Ik werd gepest door een aantal medeleerlingen, die er lol aan hadden mijn spullen stuk te maken, onverwachts een tik of schop te geven, me te laten struikelen enzovoorts. Mijn truc was me te verstoppen in de fietsenstalling en zo laat mogelijk de school in te gaan, vaak iets te laat, want ik had liever daarvoor straf dan dat ik kans liep getreiterd te worden. Op een keer kwam een vierdeklasser op mij af, die me al een tijdje geobserveerd had en vroeg waarom ik mij steeds verstopte. Tot mijn grote schaamte begon ik spontaan te janken en de vierdeklasser, Frank heette hij, legde zijn arm om mij heen. Hij zei: ik help je wel. Dat deed Frank ook, hij greep de eerste de beste pester die wat probeerde in zijn kraag, draaide zijn arm om tot hij begon te kermen en commandeerde: flik dat nooit meer! Nog twee keer greep Frank in en het was afgelopen, maar de grooming begon. Frank nodigde mij thuis op zijn kamer uit, boekjes, filmpjes, aanrakingen, het ging steeds verder. Ik durfde niet tegen mijn beschermer in te gaan. Zo is het ontstaan, het is me overkomen.’

Hulp?

John vertelde dat hij – om hem gerust te stellen – te horen kreeg: je hebt helemaal geen seksuele afwijking. Homoseksualiteit is heel normaal. Je hoeft je niet te schamen, je mag voor je voorkeuren uitkomen, je kunt er niets aan doen, zo ben je nou eenmaal. Maar John stelt: zo wil ik niet zijn, zo ben ik geworden. John heeft als ideaal een gezin: vader, moeder, kinderen, zoals hij dat thuis heeft leren kennen.

Hij ziet dat trouw en monogamie in de homowereld minder voorkomt. Hij ziet de eenzaamheid van veel oudere homo’s, die geen kinderen en kleinkinderen hebben. Dit toekomstbeeld beeld grijpt hem zichtbaar emotioneel aan. Hij vraagt me: ik wil heteroseksueel zijn, wat kan ik doen om dat te realiseren, is dat haalbaar, kun je mij daarbij helpen?

Nieuwe regels

Ik maak John duidelijk dat ik hem in de huidige regelgeving hierbij niet mag helpen, ook al is er een serieuze hulpvraag en is er sprake van een hoge lijdensdruk. Zorgverzekeraars lieten vorig jaar al weten extra scherp toe te gaan zien op wat ‘christelijke homotherapie’ genoemd werd. In hun opvatting wordt homo’s en lesbiennes daar geleerd hun seksuele gevoelens ‘te onderdrukken’. Die nieuwe regels zijn er gekomen omdat een aantal hedendaagse opvattingen zomaar tot onwrikbare waarheden zijn gebombardeerd, en de politiek die trend volgt.

Onlangs werd er in The Magazine of the American Chesterton Society op gewezen dat vanzelfsprekende principes (iets kan niet tegelijkertijd waar en onwaar zijn) tegenwoordig worden genegeerd. Er worden overtuigingen beleden die in strijd zijn met de logica en voorbijgaan aan duidelijke feiten. De bijgeleverde voorbeelden zijn perfect van toepassing op Johns zaak.

Tegenstelling

Er wordt gezegd dat homo’s en lesbiennes hun seksuele voorkeur niet kunnen veranderen omdat ze daarmee geboren zijn. Tegelijk wordt gezegd dat mannen en vrouwen van geslacht kunnen veranderen, ook al zijn ze ermee geboren. Er is sprake van een tegenstelling: er wordt bevestigd én ontkend dat je aangeboren karakteristieken kunt veranderen.

In werkelijkheid heeft niemand kunnen bewijzen dat een homoseksuele geaardheid aangeboren is, terwijl iedereen weet dat een DNA-test bewijst met welk geslacht iemand geboren is.

Met dezelfde inconsequentie wordt beweerd dat er reconstructiechirurgie mogelijk is voor iemand die niet gelukkig is met zijn aangeboren geslachtskenmerken, terwijl er geen therapie mogelijk is voor wie niet gelukkig is met zijn homoseksuele geaardheid.

De regelgeving die mij verbiedt op Johns hulpvraag in te gaan, heeft alles te maken met het nieuwe denken over ‘gender’. De vraag is of daar niet wat kritischer naar gekeken moet worden.

Dr. Frits Winter is GZ-Psycholoog. Zie www.fritswinter.nl.

De naam ‘John’ is gefingeerd.