“Waar werd oprechter trouw, ter wereld ooit gevonden, dan tussen man en vrouw?” De regels van Vondel klinken nu cliché, maar zijn ontleend aan diens wondermooie lofzang op het huwelijk in de Gijsbrecht van Aemstel (1637).
Zou het toeval zijn dat de beroemdste, meest geïnspireerde regels uit onze Gouden Eeuw over het huwelijk gaan?
Wat treft bij onze ‘prins der dichters’ is dat hij het huwelijk beschrijft als een wonder (‘Daar zo de liefde viel, smolt liefde ziel met ziel’), anderzijds als iets algemeens en als het ware alledaags.
Hoewel ook Vondel wel wist dat aan huwelijken van alles kan mankeren, zet hij de huwelijksliefde niet neer als ‘ideaal’, maar als iets wat als geschenk van God zonder meer voorhanden is.
Mits men dit in trouw en op een goede manier beleeft: “Nog sterker bindt de band / Van ‘t paar, door hand aan hand / Verknocht, om niet te scheiden / Nadat ze jaren lang gepaard / Een kuis en vreedzaam leven leidden, / Gelijk van aard.” Zelfs gaat de dichter zover te stellen dat geen liefde zozeer lijkt op die van God zelf.
Deze huwelijksopvatting zit bij katholieken diep. Zij is door kerkjuristen uitgewerkt tot een granieten geloofsfundament. Sint-Thomas More en John Fisher, wier feestdag (22 juni) we onlangs vierden, gaven er hun leven voor. Zij hielden de juistheid ervan vol tegenover de tirannieke en overspelige Hendrik VIII.
Wanneer zo’n katholiek oergegeven op de tocht komt te staan, is er meer aan de hand dan een ‘ontwikkeling’ in de kerkgeschiedenis, zoals verdedigers van de gezinssynodes en van Amoris Laetitia het voorstellen. Dan is er sprake van een fundamentele geloofscrisis in de Kerk, van een binnendringen van de wereld als maar een enkele maal eerder is voorgekomen.
Steeds meer katholieke leken (onder wie theologische, filologische en filosofische experts) verheffen nu hun stem. Zij vragen zich af waarom kardinalen en bisschoppen paus Franciscus niet intomen.
Na diens uitlating op 17 juni uit de losse pauselijke pols dat “de grote meerderheid van de katholieke huwelijken” nietig zou zijn, terwijl sommige samenwonende koppels “een echt huwelijk” zouden hebben, zelfs met “de echte genade van het sacrament”, is de grens van het aanvaardbare definitief overschreden, stelt de vooraanstaande Amerikaanse canonist Edward Peters.
De “drieste bewering” van de paus verklaart echter wel het nodige, “van zijn begunstiging van kardinaal Kasper en het op een zijspoor zetten van kardinaal Burke, het uitrollen van verscheidene problematische rechtbank-‘hervormingen’ in Mitis Iudex, tot het dubbelzinnig houden van verscheidene kritieke punten die acuut helderheid behoeven in Amoris Laetitia”.
Na protesteren, blijft de leek onder deze omstandigheden weinig over dan bidden om licht voor de Kerk. En Peters besluit dan ook: “HH. Thomas More en Robert van Penyafort, bid voor ons.”
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
