Door de nieuwe instabiliteit in Syrië blijft de situatie van christenen in het land onzeker. Volgens pater Hugo Alaniz zijn de uitdagingen voor de krimpende geloofsgemeenschap enorm: “Mensen voelen zich down, bang en bezorgd.”

Begin maart barstten in Syrië dodelijke gevechten uit tussen aanhangers van voormalig president Bashar Assad en de nieuwe overgangsregering. Met name veel alawieten – leden van een sjiitische islamitische stroming waartoe ook oud-president Assad behoort – werden door het geweld getroffen.

Volgens Hugo Alaniz, pater van het Mensgeworden Woord, is zijn woon- en werkplaats Aleppo de dans grotendeels ontsprongen; het geweld vond voornamelijk in het noordwesten van het land plaats. “Hier in Aleppo zijn er wat schermutselingen geweest, maar dat was niets vergeleken met wat er in andere gebieden is gebeurd.”

Toevlucht

“Veel mensen uit onze geloofsgemeenschap komen oorspronkelijk uit de regio waar nu gevechten plaatsvinden”, zegt hij. “Hun families zaten middenin het conflict. Sommigen zochten hun toevlucht in lokale kerken, terwijl anderen werden beschermd door soennitische moslims.”

Sommige nieuwsberichten meldden dat naast alawieten ook specifiek christenen vervolgd werden. Volgens Alaniz is dat onjuist: “De christenen die bij het geweld zijn omgekomen, zijn gedood omdat ze de pech hadden daar te wonen. Maar we hebben wel degelijk te maken met hevige discriminatie.”

Hoe voelen uw parochianen en andere christenen in Syrië zich op dit moment?

“Over het algemeen voelen mensen zich down, bang en bezorgd. Velen van hen willen hier blijven omdat ze weten dat dit hun land is, maar christenen in het Midden-Oosten worden gediscrimineerd en dat is pijnlijk. Tegelijkertijd willen veel anderen het land verlaten op zoek naar veiligheid.”

“De recente gebeurtenissen in Syrië verzekeren ons niet van veiligheid. De patriarchen en bisschoppen van de verschillende christelijke stromingen werken hard samen met de nieuwe interim-president van de regering voor de stabiliteit van het land en de rechten van minderheden, waaronder christenen.”

En hoe zit het met andere groepen, zoals de alawieten?

“De alawitische moslims bevinden zich op dit moment in een zeer slechte positie. We kennen veel families die hun huizen helemaal niet verlaten, zelfs hier in Aleppo. De bisschoppen hebben opgeroepen om de rechten van de alawieten te respecteren en te beschermen tegen fanatieke groepen die misbruik maken van deze overgangstijd.”

Wat wilt u dat de mensen in het Westen weten over de situatie in Syrië? Hoe kunnen ze helpen?

“Als missionarissen van het Mensgeworden Woord dienen we lokale kerken in verschillende delen van de wereld. We weten dat elk gebied zijn eigen uitdagingen heeft, en veel van deze kerken gaan ook door zeer moeilijke situaties.”

“We beschouwen onze missies in het Midden-Oosten, zoals die in Syrië, als bijzonder, niet alleen vanwege de uitdagingen die we hierboven noemden, maar ook omdat we ernaar streven de kleine christelijke lokale gemeenschappen te dienen die nog steeds aanwezig zijn in dit deel van het Heilig Land.”

“We vragen onze broeders en zusters in het geloof in het Westen om voor ons te blijven bidden, zodat we deze omstandigheden met een sterk geloof en hoop tegemoet kunnen treden.”

Noodhulp

“Na veertien jaar oorlog, twee zware aardbevingen en de recente gebeurtenissen is noodhulp nog steeds hard nodig”, aldus Alaniz. “Onze families rekenen op ons om hen bij te staan in hun nood. Naast pastoraal werk zijn we betrokken bij verschillende projecten om onze families bij te staan in hun verschillende behoeften. Zo bieden we onderwijs en cursussen. Ook is er grote belangstelling voor onze ouderenzorg en leveren we medische hulp.”

“We hebben zeker steun nodig om mensen te kunnen blijven helpen. Helaas kunnen mensen in het buitenland ons vanwege de sancties niet gemakkelijk helpen, omdat het verboden is om rechtstreeks hulp te sturen.”