Kloosters organiseren regelmatig stilteweekenden speciaal voor jongeren. Deze weekenden trekken een diverse groep deelnemers aan, en de interesse lijkt toe te nemen. Wat beweegt jonge mensen om de stilte en het kloosterleven op te zoeken?
De trappistinnen van Koningsoord in Arnhem organiseren al een paar jaar stilteweekenden voor jongeren, zowel in het voorjaar als in het najaar. “Het doel is om jongeren tussen de achttien en dertig jaar te laten kennismaken met de ervaring van stilte”, vertelt zuster Benedict Thissen. “We willen hen laten ontdekken wat stilte kan betekenen, zowel in een religieuze als in een open omgeving.”
Het klooster biedt plaats aan maximaal acht deelnemers per weekend. “Deelnemers zijn divers”, zegt zuster Benedict. “Ze komen van verschillende achtergronden: sommigen zijn protestants, anderen niet-religieus, maar open en nieuwsgierig.” Zo nam bijvoorbeeld Nikki van Mil (23) in maart deel aan een stilteweekend.
“Ik was al vaker op stilteretraite geweest, met de nadruk op veel yoga en meditatie. Tijdens zo’n weekend merkte ik dat ik meer tot mezelf kon komen en even stil kon staan”, vertelt Nikki. “In het dagelijks leven ben ik met veel dingen tegelijk bezig. Ik vind het soms lastig om innerlijke rust te vinden in een hectische maatschappij.”
Het programma is over het algemeen eenvoudig maar betekenisvol. De jongeren nemen deel aan het dagelijkse gebedsritme van de zusters en kunnen meedoen aan geleide meditaties, zowel ’s ochtends als ’s middags. Er is ook ruimte voor lectio divina, een bijbelleesmethode waarbij samen een tekst wordt gelezen en besproken.
Daarnaast kunnen deelnemers informeel met elkaar praten in een aparte eetruimte in het gastenhuis. “We bieden ook een stiltewandeling aan op ons terrein en sluiten het weekend af met een evaluatie”, voegt zuster Benedict toe.
Nikki vertelt dat het haar goed beviel: “Het was een vol programma, maar het was goed zo; ik heb geen enkele keer weerstand ervaren of het idee gehad dat het te veel was. De structuur en rust hebben mij goed gedaan. Ik vond het aan het begin een beetje spannend omdat het voor mij allemaal nieuw was, maar die spanning verdween snel. Ik heb me gelijk erg welkom gevoeld en ik ben geraakt door de gastvrijheid van de zusters.”
De redenen waarom jongeren deelnemen zijn uiteenlopend. Sommigen hebben al ervaring met kloosters, terwijl anderen gewoon nieuwsgierig zijn of op zoek zijn naar iets, zonder precies te weten wat. Tijdens het weekend is er ruimte voor persoonlijke gesprekken, wat vaak leidt tot diepgaande reflecties over studie, relaties of het maken van levenskeuzes.
“Ik was erg nieuwsgierig naar het kloosterleven omdat ik van kleins af aan al geïnteresseerd ben geweest in andere levenswijzen, andere opvattingen en andere idealen. Het was interessant om kennis te maken met de trappistinnen”, deelt Nikki.
Lucienda Dap, loopbaanbegeleider en coach voor jongeren, herkent deze zoektocht. Het door haar opgerichte Activeringshuis begeleidt jongeren die op een bepaald moment vastlopen in hun leven, bijvoorbeeld door vragen over onderwijs, werk of persoonlijke ontwikkeling. “Wanneer ze bij ons komen, kijken we samen waar ze op dat moment staan in hun leven, wat hun talenten en passies zijn. Vanuit daar helpen we hen om weer betekenis en richting te vinden in hun leven.”
“‘De stilte kan soms als een zware uitdaging ervaren worden, maar tegelijkertijd vinden veel jongeren het ook weldadig’”
Tweet dit!
Zelf is ze weleens te gast in kloosters; daarom raadt ze het jongeren van wie ze merkt dat die ervoor openstaan ook van harte aan. “Veel jongeren die bij ons in het Activeringshuis komen, missen een gemeenschap of een plek waar ze zichzelf kunnen zijn. Ze worstelen met vragen zoals: ‘Wie ben ik?’, ‘Wat wil ik?’, en ‘Vind ik ooit de juiste baan?’”, vertelt ze. “Voor sommigen lijkt mij een kloosterweekend een goede aanvulling om deze vragen in alle rust te onderzoeken.”
Dap merkt dat steeds meer jongeren zich aangetrokken voelen tot spiritualiteit. “Tijdens onze sessies durven jongeren steeds vaker te delen dat ze geloven dat er meer is tussen hemel en aarde, of dat ze op hun eigen manier religieus zijn. Dit opent vaak de deur naar een diepere zoektocht naar zingeving”, zegt ze. “Dan gaat het niet alleen meer om een goed betaalde baan vinden, maar ook om hun bijdrage aan de maatschappij en de vraag hoe ze op hun eigen manier kunnen meedoen.”
In de abdij merken de zusters ook dat steeds meer jongeren, afkomstig uit verschillende achtergronden, hun stilteweekenden bezoeken. Velen zijn enthousiast over hun ervaringen en komen vaak terug. Ze zien een groeiende belangstelling voor zulke ervaringen, niet alleen tijdens de speciale stilteweekenden, maar ook daarbuiten.
“Het is interessant om te zien hoe jongeren zoeken naar verdieping en zingeving, zelfs als dat niet direct religieus is, maar wel spiritueel”, zegt zuster Benedict. “We hebben ook een keer een niet-gelovige deelnemer gehad. We proberen altijd beter te begrijpen wat hen beweegt en hoe we hen kunnen ondersteunen. De stilte kan soms als een zware uitdaging ervaren worden, maar tegelijkertijd vinden veel jongeren het ook weldadig.”
“Ik denk dat kloosterweekenden voor jongeren echt iets is dat nodig is, omdat je ziet dat niet alleen volwassenen, maar ook jongeren op zoek zijn naar stilte”, zegt Dap. “Vaak weten ze niet waar ze die stilte kunnen vinden of waar ze naartoe kunnen gaan.
Tijdens een werkweek word je continu afgeleid door externe factoren zoals je computer, telefoon en de constante stroom van prikkels. Veel mensen zijn zo gewend geraakt aan die prikkels dat ze niet eens meer weten wat echte stilte is. Als je dat dan bewust opzoekt, realiseer je je ineens dat er meer is dan alleen die drukte en afleidingen.”
Nikki voegt daaraan toe: “Ik heb veel gewandeld, gemediteerd en gelezen tussen het programma door. Het was een fijne en bijzondere ervaring, ik heb me erg welkom gevoeld. Ik zou het jongeren zeker aanraden.”
In de abdij van de trappistinnen wordt jongeren gevraagd hun telefoon op hun kamer te laten en deze niet constant erbij te pakken. “Veel jongeren ervaren dit als bevrijdend”, vertelt zuster Benedict. “De constante stroom van keuzes en informatie kan overweldigend zijn en stilte helpt hen om weer duidelijkheid te vinden.
Ik denk ook dat veel jongeren op zoek zijn naar zichzelf te midden van alle afleidingen en keuzes die hen omringen. Ze vragen zich af hoe ze zelf in het leven staan en hoe ze hun keuzes kunnen maken. Daarnaast zijn er zorgen over de toekomst van de wereld, die steeds dreigender lijkt, en vragen naar onze rol en bestemming als mensen.”
Lucienda Dap ziet dat jongeren vaak buiten de maatschappelijke normen en verwachtingen willen denken. “Onze samenleving plaatst mensen vaak in hokjes: je doet pas mee als je een betaalde baan hebt, een bepaalde opleiding hebt afgerond, of een bepaald salaris verdient. Maar de jongeren die ik begeleid, zoeken naar iets meer dan dat. Ze willen weten waarom ze hier zijn en wat hun leven betekenis geeft.”
Dap denkt daarom dat er meer aandacht moet komen voor zingeving, bijvoorbeeld op scholen. “Het gaat er uiteindelijk om dat jongeren hun talenten ontdekken en inzetten, en daar ook passie en vreugde uit halen. Dat is het mooiste wat er is. Als mensen ontdekken wat zingeving voor hen betekent en daar open over praten, denk ik dat ze minder druk van buitenaf zullen voelen en gelukkiger zullen zijn.”
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
