<

Geef om katholieke journalistiek

doneer
Interview

‘Wie God heeft, ontbreekt het aan niets’: priesterwijding in coronatijd

Francesco Paloni 5 juni 2020
image
Paweł Żelazny tijdens zijn diakenwijding vorig jaar, toen er wel nog kerkgangers bij konden zijn. Foto: Bisdom Roermond

Paweł Żelazny (28) wordt zaterdag tot priester gewijd in Roermond. De wijding vindt vanwege de coronamaatregelen in besloten kring plaats, zonder parochianen en zelfs zonder familie. Toch kijkt de wijdeling uit naar de plechtigheid.

Het belooft volgens het bisdom Roermond de meest bijzondere priesterwijding uit de Limburgse kerkgeschiedenis te worden. Als bisschop Harrie Smeets komende zaterdag Paweł Żelazny in de kathedraal van Roermond de handen oplegt om hem tot priester te wijden, zal daar nauwelijks iemand bij aanwezig zijn. In verband met het kerkelijk coronaprotocol zullen niet meer dan dertig personen aan de viering deelnemen.

‘Moment van genade’

Het kan menselijkerwijs een treurige gebeurtenis lijken, maar niet voor de jonge Żelazny. Hij heeft net de retraite achter de rug die hem heeft voorbereid op dit belangrijke moment in zijn leven.

“Sommige parochianen vonden het begrijpelijkerwijs heel jammer voor mij”, vertelt de toekomstige priester. “Maar ik verwacht dat het toch een unieke wijding voor mij zal worden. Ik kan God toch hiervoor danken, ik ervaar het als een moment van genade.”

Dat zelfs zijn familie niet bij de wijding aanwezig zal zijn, is naast de gebrekkige gezondheid van zijn ouders, te wijten aan de internationale maatregelen tegen het coronavirus. De Poolse grens is op dit moment nog niet volledig open. Het is mogelijk om het land uit te reizen, maar iedereen die het land inkomt, moet twee weken in quarantaine.

De wijding gaat toch door

Door al deze complicaties zullen ook zijn twee zussen en twee broers niet aanwezig zijn. “Ik vind het erg belangrijk dat bij dit soort gelegenheden mijn familie aanwezig is”, vertelt de wijdeling. “Ik dacht aan het begin dat het misschien een drama zou worden. We hebben verschillende opties besproken, ook de optie om het uit te stellen. Uiteindelijk heb ik, in overleg met de bisschop en de seminariestaf toch besloten om het door te laten gaan.”

Daar heeft Żelazny vrede mee. Hij ziet het zelfs als een “woord van God” voor zichzelf. “De afwezigheid van familieleden of het niet houden van een mooi feest is weliswaar niet gemakkelijk, maar de Heer heeft mij een diepe vrede geschonken. Ik heb ingezien dat ik geen voorwaarden moest stellen om gewijd te worden.”

Missie als priester

“Ook heb ik mij afgevraagd waarom ik naar Nederland ben gekomen en waarom de Heer mij roept om priester te worden. Deze missie, daar is uiteindelijk waar het om gaat. Ik kan ontdekken dat alleen God genoeg is, wie God heeft, ontbreekt het aan niets. Dat is wezenlijk voor mijn priesterschap.”

Żelazny heeft daarnaast ook ervaren hoe God hem in de Kerk “broeders en zusters in het geloof” heeft geschonken.

“Het Evangelie zegt: ‘Er is niemand die huis, broers, zusters, moeder, vader, kinderen of akkers om mij en om de blijde boodschap heeft prijsgegeven, of hij ontvangt het honderdvoud aan al deze dingen en het eeuwig leven’. Ik zie dit als een profetisch woord voor mij, dat de Heer stapsgewijs aan het verwezenlijken is. Daarom is mijn wijding ook een moment waarop God dit woord bevestigt: Hij wil mij veel meer geven dan ik verwacht.”

‘Nee, dank U’

De roeping van Żelazny ontstond binnen zijn Neocatechumenale gemeenschap in Polen, waar hij samen met anderen een weg van christelijke inwijding volgde. Hij leefde zoals vele andere jongeren. Zijn plannen waren om geld te verdienen en een gezin te stichten.

image
Mgr. Harrie Smeets wijdt in oktober 2019 Żelazny tot diaken. Foto: Bisdom Roermond

Het was binnen zijn gemeenschap dat hij ontdekte dat God hem misschien aan het roepen was. Żelazny: “Aan het begin was ik niet bereid om de wil van God te volgen. ‘Nee, dank U’, was mijn antwoord. Dit plan is goed voor iemand anders, maar niet voor mij. Tot mijn negentiende heb ik deze roepstem genegeerd. Ik besloot er pas over na te denken als ik de middelbare school had afgemaakt.”

Maar juist op de dag nadat hij was geslaagd, ging Żelazny naar een jongerenbijeenkomst in Warschau met Kiko Argüello, de initiator van de Neocatechumenale Weg. Tijdens een zogeheten ‘roepingenbijeenkomst’ werd daarbij ook aan jongeren gevraagd om na te denken over de roeping tot het priesterschap, de missie of het gewijde leven.

Avontuur met Christus

Żelazny: “Tijdens die bijeenkomst zei Argüello, verwijzend naar het priesterschap: ‘Wie samen met Christus wil vertrekken voor dit avontuur, zal gelukkig zijn.’ Dat heeft mij zeer geraakt.”

Met honderden andere jongens besloot Żelazny uiteindelijk beschikbaar te stellen voor het priesterschap. “Ik heb gezien hoe de Heer mijn beslissing om te wachten met de afronding van mijn opleiding, serieus nam. Vijf jaar lang had ik alles gedaan om deze roeping te onderdrukken. Ik had alles wat een jongere zou willen, ik had goede vrienden en ging naar feesten, maar was ik triest vanbinnen. Ik leefde voor mijzelf, ik voelde mij alleen.”

Vervolgens ging Żelazny naar een internationale bijeenkomst in Italië. Daar waren honderden jongens en mannen aanwezig die zoals hij beschikbaar waren om overal ter wereld te worden uitgezonden om priester te worden. Tijdens de ontmoeting, geleid door de initiatoren van de Neocatechumenale Weg, werd zijn bestemming door middel van loting bepaald.

‘Parochianen dienen in liefde’

Dat Nederland zijn bestemming werd, is voor Żelazny van sterk symbolische waarde. “Mijn opa heeft tijdens de Tweede Wereldoorlog hier gevochten bij de slag om Arnhem in 1944. Ik heb altijd de verhalen over hem gehoord. Hij was jong, zoals ik, en ik bevind mij ook hier in een ‘strijd’. Deze strijd is binnen te gaan in een dienst om de Kerk, mijn broeders, mijn parochianen te dienen in de liefde.”

Als hij denkt aan zijn toekomst als priester, is Żelazny dankbaar dat hij er niet alleen voor staat. “Mijn gemeenschap steunt mij, en helpt mij om te groeien in het geloof. Ik ben allereerst christen, voordat ik priester of diaken ben. Je kan priester of diaken zijn, maar toch geen christen zijn. Het is niet vanzelfsprekend.”

“De christelijke gemeenschap is een belangrijk fundament dat mij helpt om een volwassen geloof te hebben, dat heb ik ook nodig. Het is een plaats waar ik kan luisteren naar het Woord van God, waar ik kan ontdekken wie ik ben en waar ik zijn liefde kan ervaren.”

De wijdingsplechtigheid is zaterdag vanaf 10.30 uur live te volgen via een link op de website van het bisdom Roermond. 

Een traditie van eeuwen tegenover de waan van de dag

In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.

Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.

Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.