De katholieke Kerk wordt nog wel eens als een eenvormig blok gezien waarin uniformiteit de boventoon voert. En natuurlijk, ze is hiërarchisch ingericht, de fundamentele geloofspunten liggen vast en het Missaal bestaat niet voor niets. Maar toch…
Wie beter kijkt, ziet dat juist binnen die kaders van de Moederkerk verscheidenheid troef is: een franciscaan is geen jezuïet (maar beiden zijn katholiek), een stille Mis geen voluit gezongen hoogmis (maar beide zijn “bron en hoogtepunt van het christelijk leven”), een lezing van de Vereniging voor Latijnse Liturgie geen conferentie van de Katholieke Charismatische Vernieuwing (maar beide kunnen inspirerend zijn)… het punt mag duidelijk zijn.
De gedachte komt op bij twee foto’s in KN 23 van 2018: links een strak-sobere kapel, uitgevoerd in grijs beton; rechts een veel rijker gedecoreerd kerkinterieur. De foto’s zijn bewust naast elkaar geplaatst, maar niet om de een als ‘meer katholiek’ tegen de andere af te zetten. Wie iets langer kijkt, ziet dat in beide kerken de blik dezelfde kant op wordt geleid: naar het altaar als centrum van de liturgie. En wie nog wat langer kijkt, ontwaart in het bijschrift een naam: Van der Laan.
“Of je nu een huis, kerk, school of fabriek bouwt, je probeert het zo mooi mogelijk te maken. en zo dat mensen zich er prettig bij voelen. Dat is katholieke architectuur”
Tweet dit!
Het artikel is een interview met priester en bouwkundige Michel Remery, die zich verdiepte in leven en werk van de architecten Leo van der Laan en diens zoons Jan, Hans en Nico. Hans – Dom Hans, hij werd benedictijn – is waarschijnlijk de bekendste, met zijn school makende sobere stijl. De abdijkerk van Vaals op de linkerfoto ontwierp hij met broer Nico; de ogenschijnlijk zo andere rechterkerk is van de hand van Leo en Jan.
De overtuigd katholieke Van der Laans “wilden hun persoonlijke geloofsbeleving ook in hun architectuur leggen”, legt Remery uit. “Dom Hans en Nico waren intellectueel ingesteld, terwijl Leo en Jan veel meer op de belevingskant zitten. Ze hadden daar geen ruzie over, maar verschilden duidelijk van inzicht. Hans en Nico waren allereerst vanuit hun verstand bezig, vader Leo en Jan meer vanuit hun intuïtie als architect. Maar over één ding waren ze het volkomen eens: als je iets bouwt, of het nu een huis, kerk, school of fabriek is, dan probeer je het zo mooi mogelijk te maken. En op zo’n manier dat mensen zich er prettig bij voelen. Dat is katholieke architectuur.”
Een gedachte om mee te nemen, als we in de komende vakantietijd in den vreemde kerken bezoeken.
Download het hele artikel ‘Oók die fabriekshal bouw je voor God’.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
