Emancipatieminister Jet Bussemaker schreef onlangs aan de Tweede Kamer dat zij vrouwen en “lhbti’s” wil steunen “die zich los willen maken van (religieuze) groepsnormen”.
In haar brief laakte zij ook de door de Kamer geëiste subsidie-intrekking van een seksueel voorlichtingsproject in reformatorische kring. Daarover bestond bij de Kamer de indruk dat de betrokken organisatie het celibaat bepleitte om (homo)seksualiteit en geloof met elkaar in het reine te brengen. Schokkend!
Volgens Bussemaker ging het slechts om de persoonlijke opvatting van een van de organisatoren. Net nu de overheid een gesubsidieerde voet tussen de deur heeft om de “religieuze groepsnormen” in reformatorische kring “te doorbreken” maakt de Kamer daar een einde aan, klaagt ze.
Een overheid die in religieuze kringen iets wil ‘doorbreken’, is dat geen schending van de scheiding Kerk en staat?
De consequentie van de vrijheden van meningsuiting, geweten en godsdienst is dat je foute ideeën mag koesteren en uitdragen. Dat moet kunnen, zolang rechten van anderen niet in gevaar komen. Zoals christelijke homo’s vrij moeten zijn om te af te wijken van normen van hun gemeenschap, en dat zijn ze, moeten ze ook vrij zijn om zich daarnaar te richten, om het ‘dogma’ te doorbreken dat je seks moet hebben om jezelf of gelukkig te kunnen zijn.
Joop Braakhekke noemde homoseksualiteit “tegennatuurlijk”, lesbienne Camille Paglia spreekt van een “adaptatie aan een jeugdtrauma”. Dat klinkt niet erg happy. Onze reformatorische medechristenen doen hun uiterste best mensen te helpen binnen het kader van Gods geboden een gelukkig leven te leiden.
Wat dat betreft dóén zij de geestelijke werken van barmhartigheid waar veel katholieken slechts oppervlakkig van spreken. Als mensen daarmee geholpen zijn, moet dat gesubsidieerd kunnen worden. Zeker zolang voorop staat dat de “zonde gehaat en de zondaar bemind” moet worden. Daarom is de veel gebezigde term ‘homohaat’ in dit verband onjuist, smadelijk en stigmatiserend.
Een acuter probleem voor de emancipatieminister werd wat eerder al aangekaart door tv-reporter Alberto Stegeman. Die liet zien dat goed ingeburgerde imams willens en wetens de wet overtreden door zonder burgerlijk huwelijk shariahuwelijken te sluiten, ook als dat polygamie betreft.
Het filmpje liet zien hoezeer zo’n huwelijk een volstrekte farce is, maar waar voor vrouwen levenslang zware consequenties aan vast kunnen zitten, tot en met te worden vermoord. Het enige nieuwe eraan was dat dit publieke geheim voor het eerst op camera werd vastgelegd.
Deze waarschijnlijk massale wetsovertreding lijkt heel wat belangrijker dan de Kerk-en-staat-schendende bemoeienis met homo’s in refokring. Maar dat vraagt dan wel het doorbreken van de politiek correcte groepsnorm waar politici zich zo graag in schurken ten koste van (gelovige) individuen en hun grondrechten.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
