Meimaand, Mariamaand. Op 13 mei 1917 verscheen Maria midden onder de Eerste Wereldoorlog aan drie herderskinderen in Fatima.
Alleen al het tijdstip is vol betekenis. De wereld was in nood als nooit tevoren. Een hele generatie ging ten onder. Men sneuvelde of keerde getraumatiseerd van het front terug. De Russische Revolutie, die de eeuw verregaand zou bepalen, stond op uitbreken.
Solzjenitsyn heeft de vraag gesteld hoe het mogelijk was dat een Europa “dat blaakte van gezondheid en overvloed” zich in zo’n “razernij van zelfverminking” stortte. Iets met verblinde elites?
Het modernisme – de wens het overgeleverde concreet-bestaande te verruilen voor een revolutionaire abstracte rationaliteit – is niet met de Eerste Wereldoorlog begonnen, maar brak er wel mee door.
Eerder dan tot bezinning leidden de gruwelen van de oorlog tot een besliste werkelijkheidsweigering ten gunste van een vlucht in utopieën van een revolutionair bestel voor ‘nieuwe mensen’. De ultra-realiteit van God, het fundament van de oude orde, wekte slechts nog weerzin.
Zo kon de atheïstische Sovjet-Unie de inspiratiebron van progressieve elites worden. Wel dwong dat tot structurele dubbelheid: de oncoöperatieve, in de natuurwet doorexisterende werkelijkheid moest geneutraliseerd worden met een denksysteem dat alles tot positieve vooruitgang kon spinnen en klokkenluiders van koppige feiten als gehate ‘reactionairen’ kon buitensluiten: de politieke correctheid.
Het demasqué van het communisme in 1989 zorgde voor een dubbeleffect: economisch een triomfantelijk deregulerend casinokapitalisme aan ‘het einde van de geschiedenis’, dat met de crisis van 2008 op zijn beurt aan geloofwaardigheid verloor.
Geestelijk kreeg de politieke correctheid, die zich als cultuurmarxisme stilletjes vast was blijven klampen aan de hersenschimmen van de twintigste eeuw, nieuwe kansen, niet alleen in de samenleving maar ook in een verwereldlijkte Kerk. Doelde Maria daarop, toen ze zei dat Rusland zijn dwalingen over heel de wereld zou verspreiden?
Bij haar verschijning op 13 oktober 1971 in het Japanse Akita heeft Maria ons opnieuw gewaarschuwd dat de duivel “zelfs in de Kerk zal doordringen” en “kardinaal tegen kardinaal, bisschop tegen bisschop” zal opzetten in een Kerk vol “compromissensluiters”.
Paus Benedictus XVI heeft er in 2010 in Fatima blijk van gegeven dat de ‘geheimen’ voor hem nieuwe actualiteit hebben gekregen. Zelfs formuleerde hij dit alsof hij met het eeuwfeest van 2017 een apocalyptische vervulling verwachtte. Later ontkende hij dat, zeggend dat profetie iets anders is dan “sensationalisme”. Maar zelfs deze cerebrale paus erkende de profetische betekenis van wat Maria ons uit de moederlijke bezorgdheid van haar Onbevlekt Hart heeft toevertrouwd.
Laten haar woorden ons dus tot leidraad blijven in alle verwarring van het heden.
