<

Geef om katholieke journalistiek

doneer
Opinie

Meer geld voor jeugdzorg is winst voor iedereen

Anna Plakas 9 april 2020
image
Foto: Alex Ivashenko - unsplash.com

45 hulpverleners in drie jaar tijd. Het overkwam Annamara. Eén van haar ouders werd psychisch ziek en ze moest het huis uit. Ze deed haar verhaal bij Eén Vandaag. Ze is niet de enige. Helaas zien de meeste jeugdigen die in aanraking komen met jeugdzorg te veel mensen de revue passeren. Wat is hier aan de hand?

Randvoorwaarden

Het gaat vooral mis bij de randvoorwaarden waaronder deze mensen moeten werken. In 2015 is de financiering van jeugdhulp overgedragen aan gemeenten. Met die overdracht is minder geld beschikbaar gekomen, waardoor er minder tijd en mogelijkheden zijn om complexe problemen aan te pakken.

Deze financiële randvoorwaarden maken het niet aantrekkelijk om in de jeugdhulpverlening te werken. Veel zaken, weinig tijd per kind en dan toch verantwoordelijk zijn voor het welzijn en de veiligheid zorgen voor een groot verloop onder jeugdprofessionals.

Centralisering is cruciaal

Iedereen binnen de jeugdhulpverlening weet dat continuïteit belangrijk is en dat er zo min mogelijk wisselingen zouden moeten zijn. Maar als we willen dat mensen blijven, is het belangrijk om daar de randvoorwaarden voor te scheppen. Niet in de laatste plaats om het welzijn en de veiligheid van de kinderen te garanderen. Meer tijd en meer geld zijn daarvoor cruciaal.

Centralisering – de jeugdhulpverlening weer terugleggen op landelijk niveau – is dat ook. Nu zijn de verschillen tussen gemeenten te groot, en als een kind verhuist, moet het weer een gemeentelijke ambtelijke molen in om de zorg te organiseren.

Gefragmenteerde zorg

Daarnaast is de zorg gefragmenteerd. Hulpverleners worden ingevlogen om hun deel te doen zonder dat iemand voor langere tijd voldoende overzicht heeft. Annamara vertelt hoe ze zelf een bijeenkomst voor al haar hulpverleners bijeenriep om te horen wat iedereen deed.

Wat bleek? Sommigen wisten ongeveer hetzelfde, zonder dat ze dat van elkaar wisten. Helaas wordt er tussen verschillende organisaties niet altijd even goed gecommuniceerd.

“Wat jeugdigen in de jeugdzorg nodig hebben, is één professional die langere tijd naast hen blijft staan en hen regelmatig ziet”

Maar ook de communicatie met de jongeren zelf kan beter. Door de grote werkdruk komt die vaak in het geding. Er wordt te veel over de hoofden van jeugdigen heen besloten, zonder dat ze gehoord hoeven te zijn. Een jonge vrouw had ongeveer tien jaar lang met jeugdhulpverleners te maken en zag er in die tijd meer dan honderd. Slechts bij twee van hen had ze het idee dat ze naar haar geluisterd hadden.

Die klacht hoor je ook over instellingen voor jongeren. Een meisje vertelde dat ze tegen de regels in, ’s avonds het licht op haar kamer aan liet. Herhaaldelijk werd ze daarin gecorrigeerd, maar niemand vroeg haar waarom ze het licht aan liet: ze was misbruikt en was bang.

Vaardigheden ontbreken

Als de jongeren 18 zijn, mogen ze kiezen voor verlengde jeugdzorg, maar de meerderheid verlaat dan gedesillusioneerd de jeugdhulpverlening. In de meeste gevallen komen ze er vervolgens achter dat ze nog te veel vaardigheden missen om zichzelf staande te houden en nooit hebben geleerd om met vrijheid om te gaan.

Één professional

Wat jeugdigen in de jeugdzorg nodig hebben, is één professional die langere tijd naast hen blijft staan en hen regelmatig ziet. Iemand die breder in hen geïnteresseerd is dan deelthema’s zoals ‘veiligheid’ of ‘sociale vaardigheden’.

Iemand die de tijd heeft om de jeugdige echt te leren kennen, die weet wat hij heeft meegemaakt en wat zijn valkuilen, maar vooral ook wat zijn passies en talenten zijn. Hier wordt vaak aan voorbij gegaan, terwijl die juist kunnen helpen om het leven op orde te krijgen.

Meer geld

Deze persoon kan samen met de jeugdige kijken welke hulp nodig is en kan het overzicht houden. Samen kunnen ze werken aan wat nodig is om als achttienjarige goed toegerust de wereld in te gaan. Zo’n aanpak vraagt om meer geld en een andere organisatie, maar de winst zal aanzienlijk zijn: gelukkigere jongvolwassenen die prettiger zijn voor hun omgeving en minder een beroep hoeven doen op de hulpverlening. Winst voor iedereen.

Anna Plakas is gedragswetenschapper bij Leger des Heils Welzijn en Gezondheidszorg.

Een traditie van eeuwen tegenover de waan van de dag

In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.

Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.

Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.