<

Geef om katholieke journalistiek

doneer
Commentaar

Boekenweek

KN Redactie 22 juni 2018
image
Foto: John Flobrant

Een kolderieke oefening in collectieve verontwaardiging: de Stichting CPNB heeft half literair Nederland op de achterste benen gekregen door als boekenweekthema voor 2019 te kiezen voor ‘De moeder de vrouw’.

Op sociale media en in diverse opiniebijdragen had men er geen goed woord voor over. De verontwaardiging is tweeërlei. Het eerste kritiekpunt betreft het feit dat de CPNB, ondanks dit thema, twee mannen (Jan Siebelink en Murat Isik) uitnodigde om het boekenweekgeschenk en het boekenweekessay te schrijven.

Dat lijkt mij een terechte kritiek. Juist bij zo’n thema is het vreemd om alleen mannen aan het schrijven te zetten, terwijl er toch voldoende kundige vrouwelijke auteurs zijn die (zo blijkt uit recent onderzoek) nog altijd minder waardering krijgen dan hun mannelijke collega’s.

Seksistisch?

Maar de kolder begon bij het tweede kritiekpunt. Het thema zelf zou seksistisch zijn, reactionair. “Maar het is 2018”, riep een lange lijst schrijvers in een open brief in NRC verontwaardigd, alsof het noemen van dat jaartal het pleit automatisch beslecht.

“Ik dacht dat we inmiddels wel hadden besloten dat je ook zonder kinderen te baren best vrouw en zelfs gelukkig kunt zijn, maar kennelijk begreep ik dat verkeerd”, sneerde neerlandica Ianthe Mosselman op de site van de Volkskrant.

En schrijfster Beitske Bouwman maakte het op diezelfde plek nog bonter door te pleiten voor een boycot van de boekenweek, omdat het thema vrouwen “terugbrengt naar het aanrecht” en “reduceert tot het voortbrengen van nageslacht”.

Meer dan moeder alleen

“We zijn meer dan moeder alleen”, roept Bouwman strijdvaardig, en ze somt dan een hele trits beroepen op, van fietsenmaker tot zakenvrouw en zelfs hoer (schrijfster noemt ze opvallend genoeg niet). Maar is dat niet gek: vrouwen terugbrengen tot hun beroep, hun economische functie en nut dus, lijkt mij een veel grovere reductie dan de associatie met het moederschap.

Voor mannen is dat overigens niet anders. Ik vind mijn werk leuk en belangrijk, maar dat neemt niet weg dat ik mijn vaderschap als een hogere roeping ervaar, als iets dat veel meer zegt over wie ik ben dan mijn vak als journalist.

Dedain voor het moederschap

Natuurlijk is een vrouw méér dan moeder alleen, moet zij ook om andere dan haar opvoedkundige kwaliteiten gewaardeerd worden. Geen weldenkend mens zal dat bestrijden. Maar uit de woordkeuze van critici als Bouwman en Mosselman spreekt een diep en verontrustend dedain voor het moederschap.

Alsof dat louter iets klinisch is – ze hebben het over ‘baren’, het ‘voortbrengen van nageslacht’ – en bovendien iets dat per definitie ondergeschikt is aan je economische nut. Het moederschap is een bovennatuurlijk compliment aan de vrouw. Wanneer het als scheldwoord wordt begrepen, zegt dat weinig goeds over de staat van de emancipatie.

Een traditie van eeuwen tegenover de waan van de dag

In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.

Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.

Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.