<

Geef om katholieke journalistiek

doneer
Opinie

Waarom ik wil leren de Kerk te vergeven

J.D. Flynn - CNA 6 oktober 2018
image
Gebedswake in de Amerikaanse staat Minnesota voor slachtoffers van seksueel misbruik in de Kerk. (Foto: CNS - Dave Hrbacek)

Gemakkelijk is het niet, noodzakelijk wel: vergeven. En koste wat kost wil ik leren de Kerk na de recente misbruikschandalen te vergeven.

Ik ben het grootste deel van de zomer kwaad geweest op de Kerk van Christus.

Toen de beschuldigingen naar buiten kwamen over aartsbisschop McCarrick was ik kwaad op hem. Ik stond versteld van de wreedheid van een man van God.

De weken erna breidde mijn woede zich uit. Eerst naar de bisschoppen die zo nalatig of egoïstisch waren geweest om McCarrick in functie te laten. En vervolgens naar het instituut zelf, dat middelmatigheid vaak lijkt te belonen en heiligheid lijkt te bestraffen, en naar een systeem dat het mogelijk maakt dat Gods sacramenten verstrengeld raken met de hoogmoed en het egoïsme van verwrongen geesten.

Boos over al die dingen

Als ik eerlijk ben, was ik ook diep verwond. Teleurgesteld dat mannen die ik ken – bisschoppen die ik bewonder en respecteer – niet hebben ingegrepen om schade aan kinderen, priesters, zielen en de Kerk te voorkomen. Ik ben gekwetst door de besluiteloosheid, de onbekwaamheid en het gebrek aan fatsoen, en boos op degenen die me gekwetst hebben.

De excuses van de bisschoppen klonken me in de oren als eigenbelang en hun beloftes om te veranderen nietszeggend. De paus – de plaatsbekleder van Christus – heeft me nog geen bevredigend antwoord gegeven.

Ik ben boos over al die dingen.

Op de knieën gegaan

Ik ben voor Christus op de knieën gegaan met die boosheid en die diepe teleurstelling. Ik heb Hem gevraagd ze van me weg te nemen. Hij heeft dat nog niet gedaan. De zomer is nu voorbij, maar mijn boosheid niet. Dit zijn geen wonden die de tijd gemakkelijk zal helen, maar het is me wel duidelijk geworden dat ik zo niet door kan gaan.

Boosheid kan gerechtvaardigd zijn, heilig zelfs, en de bron van zuiverend vuur en heiligende gerechtigheid. Maar boosheid kan ook zelfingenomen, hoogmoedig en zelfgenoegzaam zijn. Boosheid kan door etteren en ons ertoe verleiden te geloven dat wij aangewezen zijn om over andermans ziel te oordelen, en niet God.

Vernietigende boosheid

Die vorm van boosheid is vernietigend, niet gerechtvaardigd, en leidt tot onze verdoemenis. Die boosheid kan alleen verslagen worden door vergeving.

St.-Johannes Paulus II legde in 1997 uit dat noch zielen, noch gemeenschappen vrede kunnen vinden “tenzij in de menselijke harten een houding van oprechte vergeving geworteld raakt. Als die vergeving er niet is, blijven wonden etteren, wordt de jongere generatie aangezet tot eindeloze rancune en leidt dat tot een verlangen naar wraak en nieuwe vernietiging. (…) Het geven en aanvaarden van vergeving is een essentiële voorwaarde voor de weg naar een authentieke en voortdurende vrede”.

Niet allemaal op hetzelfde moment

God zal ieder van ons oproepen om zijn Kerk te vergeven. Om mannen te vergeven die het lichaam van Christus hebben verwond. Om die bisschoppen te vergeven die nalatig, egoïstisch of kwaadaardig waren.

We zullen niet allemaal op hetzelfde moment vergeving schenken – het is voor mij veel gemakkelijker om over vergeving te spreken dan voor een misbruikslachtoffer. Maar voor mij is de tijd van vergeving gekomen.

Vergeven, niet vergeten

Vergeven betekent niet vergeten. Het betekent zelfs niet dat je je gerechtvaardigde woede loslaat. Ik ben boos op de zonde, en op zondaars. Ik verwacht dat onze bisschoppen juist handelen, maar vertrouw er nog niet op dat ze dat zullen doen. We hebben verantwoording nodig, en ik ben van plan daarop te blijven hameren.

We hebben ook geestelijke vernieuwing nodig in onze Kerk en onder onze leiders. We hebben bisschoppen nodig die heilig willen worden en die hun leiderschap en de leer serieus nemen.

Vergeving verandert me

Op een bepaalde manier verandert vergeving weinig. Maar vergeving kan wel mijzelf veranderen. Vergeving betekent dat ik zal proberen de Kerk te helpen opbouwen, de bisschoppen te ondersteunen bij hun roeping en dat ik zal proberen – oprecht – voor hen te bidden.

Dat zal allemaal niet gemakkelijk zijn. Maar boosheid, wrok en verbittering zijn een vergif voor me geworden, met eeuwigdurende consequenties. Om eeuwigdurende intimiteit met God te beleven, heb ik de Kerk nodig, als ik geroepen ben tot eenheid met haar. En daar gaat het uiteindelijk om. Ik ben nog steeds boos. Maar ik zal koste wat kost leren de Kerk te vergeven. (Vert. SvdB)

J.D. Flynn is hoofdredacteur van Catholic News Agency.

 

Een traditie van eeuwen tegenover de waan van de dag

In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.

Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.

Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.