De katholieke Hind Kabawat is als enige vrouw en als enige christen lid van de overgangsregering die Syrië de volgende vijf jaar moet gaan leiden. Wie is zij – en wat willen de nieuwe machthebbers in het land met haar benoeming uitstralen?

Kabawat (51) is benoemd tot minister van Sociale Zaken en werkgelegenheid door interim-president Ahmed al-Sharaa, de leider van de rebellengroep die voormalig president Assad in december verdreef. De overgangsregering die het in puin liggende Syrië de komende vijf jaar zal besturen bestaat uit 23 leden.

Minderheidsgroepen

De meeste daarvan zijn soennitische moslims en vertrouwelingen van Al-Sharaa, maar een aantal ministers behoren tot een van de religieuze en etnische minderheidsgroepen in Syrië. Naast Kabawat zijn dat Amgad Badr, lid van de druzen, en Yarub Badr, een alawiet.

Tot die laatste religieuze groepering behoort ook oud-president Assad. Begin maart braken in het noordwesten van Syrië gevechten uit waarbij met name veel alawieten werden gedood door groeperingen die aan het nieuwe regime verbonden zouden zijn.

Belangrijke oppositiestem

Hind Kabawat heeft een Grieks-katholieke vader en een Grieks-orthodoxe moeder en is zelf katholiek. Ze studeerde aan de universiteit van Damascus en heeft ook in Toronto gestudeerd; naast de Syrische draagt ze ook de Canadese nationaliteit.

Als vanaf het begin van de Syrische burgeroorlog gold Kabawat als een belangrijke stem binnen de Syrische oppositie in het buitenland. Ze is onder meer een van de stichters van Tastakel, een centrum dat zich onder meer richt op het bevorderen van de politieke betrokkenheid van Syrische vrouwen.

‘Niet zonder vrouwen’

In een interview met AsiaNews hamert de enige vrouw binnen het nieuwe Syrische kabinet erop dat vrouwen een belangrijke rol moeten spelen in de wederopbouw van het land. “Syrië kan niet worden herbouwd zonder vrouwen. Zij zijn een onderdeel van de samenleving en horen op ieder vlak van het openbare leven aanwezig te zijn.” Kabawat pleit ervoor om minstens dertig procent van de posities in de wederopbouworganen aan vrouwen toe te kennen.

In de overgangsregering is dat streefgetal niet gehaald, maar Kabawats regeringsdeelname mag hoopvol stemmen, zeker als het gaat om de positie van christenen in Syrië. Sinds het uitbreken van de burgeroorlog is hun aantal sterk gedaald; volgens schattingen zijn er van de 1,5 miljoen christenen die voor de oorlog in het land woonden er nu nog zo’n 300.000 over. Veel christenen zijn voor de terreur van Islamitische Staat gevlucht.

‘Elke stem horen’

Bij de onlusten in maart werden ook christenen gedood, al zijn er geen bewijzen dat zij specifiek vanwege hun geloof doelwit waren. Kabawat spreekt tegenover AsiaNews ook van “incidenten”. Ze benadrukt daarbij dat haar ministerschap laat zien dat de nieuwe machthebbers werk willen maken van een Syrië waar minderheden gelijkwaardig zijn.

“We kunnen niet maar één ‘kleurtje’ hebben, omdat er niet maar één ‘kleurtje’ in dit land woont”, zegt ze. “Dat is christen ben is belangrijk, maar dat ik Syrische ben is nog belangrijker. Syrië is geen eenheidsworst: christenen, moslims en alle etnische groepen moeten deel van het vredesproces zijn. We hebben iedereen nodig, elke stem moet gehoord worden.”

Symboolpolitiek

Met de benoeming van Kabawat wil de regering van Al-Sharaa aan de buitenwereld laten zien dat hij Syrië als een pluralistische democratie wil herbouwen. Waarschijnlijk hoopt hij het Westen zo ook te kunnen overtuigen om de zware sancties tegen het land op te heffen.

Sinds de val van Assad zijn er ontwikkelingen geweest die de twijfel oproepen of de werkelijkheid wel met die voorstelling strookt. Kerk in Nood meldde in februari dat er in delen van het land jihadisten actief waren, die volgens plaatselijke bronnen christenen onder druk zouden zetten om zich tot de islam te bekeren. Begin januari bleven kerkleiders met onzekerheden achter na een verkennend gesprek met Al-Sharaa.

Of Kabawats ministerschap symboolpolitiek is of een teken dat christenen en andere minderheden echt welkom zijn in het nieuwe Syrië, zal de tijd moeten uitwijzen. Maar Kabawat heeft in de afgelopen vijftien jaar laten zien voor geen kleintje vervaard te zijn en te weigeren om te zwijgen over onrecht. Als er iemand is die de Syrische christenen een stem kan geven, is zij het wel.