Het ‘klikt’ tussen de kersverse bisschop Ronald Cornelissen en zijn bisdom Groningen-Leeuwarden. Dat bleek tijdens de wijdingsviering in Groningen deze zaterdag. Hoe plechtig die ook was, er werd opvallend veel gelachen.
Een lange rij vormt zich voor de Groningse Sint-Jozefkathedraal op zaterdagochtend 11 oktober, al ruim een uur voordat daar de wijdingsplechtigheid van bisschop Ronald Cornelissen zal aanvangen.
Het is een voorafspiegeling van een dag vol lange rijen. Lange rijen geestelijken die hun plaats zoeken, niet alleen uit het bisdom zelf maar uit heel Nederland en zelfs enkele uit Duitsland. Lange rijen namen van kerkelijke en politieke hoogwaardigheidsbekleders die welkom moeten worden geheten; de pauselijke nuntius, vertegenwoordigers van de protestantse, oud-katholieke, koptische en Russisch-orthodoxe kerken, de Commissaris van de Koning van Groningen, de burgemeester van Leeuwarden…
Lange rijen gelovigen die na afloop dwars door de binnenstad trekken naar de receptie in Huize Maas aan de Vismarkt. En lange rijen ten slotte ook om de kersverse opperherder van ’s lands meest noordelijke bisdom te feliciteren.
Maar al dat lange wachten kan de uitgelaten stemming niet drukken. “We hebben dik een jaar gewacht op een nieuwe bisschop, dan kan dit er ook nog wel bij”, lacht een priester uit het bisdom. “En nu maar hopen dat hij inderdaad wat langer blijft dan zijn voorgangers, zoals hij beloofd heeft.”
Het tekent de sfeer in het bisdom Groningen-Leeuwarden, qua oppervlak het grootste maar qua aantal gelovigen het kleinste rooms-katholieke bisdom van Nederland. Het gevoel leeft er toch dat het altijd wat achteraan in de rij heeft gestaan als het ging om bisschopsbenoemingen. Hadden ze net een goede bisschop, werd ‘ie weer overgeplaatst naar een groter bisdom elders – zoals Ron van den Hout vorig jaar. De opluchting dat er nu een op het eerste gezicht uitstekende opvolger is, is voelbaar.
“Vol ongeduld heeft het bisdom Groningen-Leeuwarden een jaar lang moeten wachten op een nieuwe bisschop”, zo begint kardinaal Wim Eijk, die zelf ook vertrok uit Groningen, zijn homilie tijdens de wijdingsmis. “Maar dan heb je ook wat. Of liever iemand.” Hij heeft de lachers er direct mee op de hand. Hoe lang en plechtig de viering ook is, de sfeer blijft ontspannen en er wordt opvallend veel gelachen.
Kardinaal Eijk vervolgt zijn preek met een uitleg van het bisschopswapen van Cornelissen, met daarop zijn motto Peregrinantes in spem, ‘pelgrims van hoop’. Maar ook een anker, wat niet duidt op “een carrière in de scheepvaart”, zo grapt hij, maar een symbool is van christelijke hoop. “Bij monseigneur Cornelissen is het zelfs een gouden anker. Toe maar! Uw nieuwe bisschop laat het breed hangen. Dat wordt nog wat met de financiën van het bisdom.”
Serieuzer vervolgt hij dat Cornelissen weliswaar geen schipper is, maar toch leiding mag geven aan “een deel van het schip van Petrus”, de Kerk in het noorden. Met alle uitdagingen van dien, want de rooms-katholieke Kerk, aldus de kardinaal, heeft wel iets van de Titanic die zich lange tijd groot en onkwetsbaar waande, maar toch averij opliep door “de golven van de secularisering”.
Met dat verschil dat de Kerk “nooit zal vergaan”, “al steekt er nog maar een klein deel van het schip boven het water uit. De Kerk is kleiner geworden, maar de kwaliteit van de gelovigen neemt toe”, aldus Eijk. Hij wijst op de trend dat steeds meer jongeren de Kerk weten te vinden. Weer grappend: “De helft van de kerkgangers komt tegenwoordig zonder rollator. Ook dat is een teken van hoop.”
Cornelissen zelf spreekt tijdens de Mis vooral de voorgeschreven formules, waarin hij belooft een goede herder te zijn voor zijn bisdom. Pas tijdens zijn slotwoord laat hij zich van zijn persoonlijke kant zien. En neemt dan meteen het kerkvolk op joviale wijze voor zich in door te vertellen hoe hij in Rome onlangs een hulpbisschop uit Siberië ontmoette. “Dan kun je toch beter naar Groningen gaan.”
De zo belangrijke eerste indruk, zo blijkt ook na afloop van de viering, is uitermate positief. Katholieken in het noorden zijn niet alleen blij dat ze een bisschop hebben, maar vooral ook wie ze als bisschop hebben. Alom worden zijn humor, hartelijkheid en pastorale instelling geprezen. Het ‘klikt’ tussen Cornelissen en het bisdom.
“Met de vorige bisschop hadden we ook een uitstekende verstandhouding, daar niet van”, zo zegt een parochiebestuurder, die niet met zijn naam in de krant wil. “Maar de nieuwe is nog net wat amicaler, extraverter. Natuurlijk zal nog moeten blijken hoe dat gaat als hij straks impopulaire besluiten moet nemen, zoals het sluiten van kerken. Maar we hebben er vertrouwen in. Dit bisdom is heel vitaal, er gebeurt veel, er komen jongeren bij. Cornelissen lijkt precies de man die we nu nodig hebben.”
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
