Van 26 april tot 3 mei was een enorme groep pelgrims uit alle Nederlandse bisdommen in Rome voor de Nationale Bedevaart. KN verzamelde enkele reacties. “Ik ervaar hier een nieuwe start in mijn geloof.”
Buiten in het warme lentezonnetje, op de treden bij de Friezenkerk, rusten pelgrims Remco van Horik en Matthijs Osterhaus uit na de kick-off van de Nationale Bedevaart. “Het voordeel van een bedevaart is natuurlijk dat het anders is dan een gewone vakantie. Ik weet dat God met mij op reis gaat. Je bezoekt leuke plaatsen, maar alles staat in het teken van dat je je mag laten raken door God. Ik mag de hoop die ik hier voel vervolgens ook thuis in Nederland doorgeven”, zegt Van Horik.
Hij vertelt daarbij dat er een doos vol gebedsintenties is meegereisd met de buspelgrims uit Rotterdam. “Die zijn er ook bij, mooi toch!”
Van Horik en Osterhaus hebben de Mis bij het graf van de heilige Petrus onder de Sint-Pietersbasiliek bijgewoond. Dat gaf hun een gevoel van nederigheid en verbondenheid. Osterhaus: “Bijzonder voor mij was dat op die plek het christendom fysiek tastbaar werd. Deze plekken van de martelaren hebben ook bijgedragen aan de evolutie van de rooms-katholieke Kerk en hoe zij er vandaag de dag uitziet.”
Op de Piazza Pia verenigden zich de pelgrims uit alle bisdommen voor misschien wel het belangrijkste moment van hun reis naar Rome: de passage door de Heilige Deur van de Sint-Pieter in het Jubeljaar.
Jan Stals uit het Limburgse Swartbroek maakt zich klaar met zijn schuttersvereniging Sint Cornelius. Hij is met 87 lentes het oudste lid. Dit is zijn eerste buitenlandreis. “Ik heb hier zo naartoe geleefd met mijn vrouw samen. Een aantal jaar geleden was zij ernstig ziek. Voor mij was het een mooi moment om samen met onze vereniging en mijn vrouw de heilige Mis te vieren met kardinaal Eijk.”
Olga (“liever geen achternaam”) uit Rotterdam vond de Mis in de Santa Maria Maggiore prachtig. “Op dat moment begon pas de rust en ervaarde ik echt voor het eerst het bedevaartsgevoel. Het begin van de bedevaart was een ingewikkelde en intensieve mix. Ik moest eerst mijn draai zien te vinden tussen de ruim 1200 pelgrims. En dan zijn er nog de praktische zaken, zoals hoe ik overal moet komen.”
Niet iedereen hield het programma vol. Enkele pelgrims moesten achterblijven in het hotel. Olga probeerde telefonisch regelmatig contact te maken met een pelgrim die was uitgevallen wegens rugklachten. “Mijn doel als pelgrim is toch om in deze hectiek tot een open geloofservaring te komen. Dat lukte mij pas een paar dagen later in de Santa Maria Maggiore.”
Het bezoek aan de San Lorenzo in Panisperna heeft ook een indruk op haar achtergelaten. “In dit eenvoudige kerkje stond ik bij de crypte waar de heilige Laurentius de marteldood is gestorven. Het drong daar tot mij door welke agressie de Romeinen gebruikten tegen de vroege christenen, hoe ze hen langzaam martelden en om het leven brachten.”
Ook op Margaretha Sjouw maakt de pelgrimsreis veel indruk. “Omdat we het Jubeljaar vieren, zijn de Heilige Deuren opengegaan. Ik vond het bijzonder om zo de kerken binnen te treden. Ik zag mensen om mij heen die de deuren aanraakten en even op de knieën gingen.”
“Tijdens deze bedevaart hebben we vieringen in de mooiste kerken van Rome. Ik moet alles nog wel verwerken. Het waren vier hele drukke dagen voor mij”, vertelt ze.
Voor vertrek stond het bijwonen van een audiëntie van paus Franciscus op het programma, maar dat is door het overlijden van de paus niet doorgegaan. In plaats daarvan bezochten de Nederlandse pelgrims zijn graf in de Santa Maria Maggiore. “Tijdens de Mis in die kerk voelde ik de aanwezigheid van de overleden paus Franciscus”, zegt Sjouw. “Zijn graf konden we maar heel vluchtig zien.”
“De vriendelijkheid en de behulpzaamheid van de pelgrims om mij heen in combinatie met de pracht en praal van Rome zijn hartverwarmend”, vervolgt ze. Sjouw geeft aan daardoor rijker in geloof terug te gaan naar Nederland, al is het nog te vroeg om meteen de vruchten ervan te zien.
“Ik heb veel verdieping in geloof, hoop en goddelijke barmhartigheid ervaren. Ik had momenten dat ik me heel slecht voelde door de lange busreis. Door gebed was ik in staat om door te gaan met het bedevaartprogramma. Wat mij vooral bijblijft zijn de woorden van bisschop Van den Hende: hoop doet leven en hoop stelt nooit teleur.”
Sybren Deuzeman zat in dezelfde groep als Sjouw. Het viel hem op hoe vanzelfsprekend het in Rome is om te geloven en hoe makkelijk je contact kunt maken met andere christenen uit de hele wereld, deelt hij.
“Rome is een stad waar alle christenen elkaar opzoeken, lijkt wel. Dat voelde vooral indrukwekkend bij de Sint-Pieter. Ik mocht lezen tijdens de zendingsviering waar de heilige Paulus is begraven. Ik vond dat een groot geschenk, om te mogen bidden met gelovigen uit heel Nederland.”
Hij heeft in Rome geleerd “hoe het geloof eigenlijk op alle plekken tegelijk kan zijn. Hierdoor hoop ik ook vanzelfsprekender christen te kunnen zijn na mijn terugkomst. Dat ik dat minder zal wegschuiven en privé zal houden. Zo kan ik voluit christen zijn, overal!”
Daarnaast neemt hij de verbinding met de wereldkerk en alle tijden mee. “Ik hoop die verbinding weer mee terug te kunnen nemen naar mijn eigen kerkgemeenschap in Den Haag, zodat wij ons uiteindelijk allemaal echt verbonden mogen voelen.”
“Ik voel verbinding met iedereen. Dat geeft mij hoop voor de toekomst van katholiek Nederland.”
Tweet dit!
Zoekend naar de afbeelding van de Nederlandse paus Adrianus VI in de Sint-Paulus buiten de Muren noemt Wim van de Ven uit Roosendaal de sfeer “goed”. Als oudste pelgrim van het bisdom Breda beweegt hij zich nog uitstekend door de drukte. “Ik was hier eerder in 2016. Toen leefde mijn vrouw nog.” Hij drukt met zijn hand op zijn borstzakje. “Toch is ze ook nu weer bij me.”
“Ongekend”, zegt Lars Koning hardop, “dit is katholiek Nederland! De bedevaart werd breed gedragen. Het is zo mooi om te zien dat we het Jubeljaar met zijn allen kunnen vieren: mensen uit alle windstreken, jong en oud. Hoop is het thema van deze bedevaart. Hoop deel je met mensen. Ik voel verbinding met iedereen. Dat geeft mij hoop voor de toekomst van katholiek Nederland.”
Emma Koning vond het bezoek aan de gemeenschap van Sant’Egidio heel bijzonder. “Je voelt daar de aanwezigheid van de overleden paus Franciscus. De vrijwilligers van Sant’Egidio vertelden ons dat de paus vaak bij Sant’Egidio kwam. Hij ging daar in gebed samen met de armen. Je voelt de dankbaarheid voor hem nog steeds. Ze zullen hem niet vergeten.”
Naast het jonge echtpaar zitten broer en zus Izzy en Luana van der Giessen. Het lijkt alsof het groepje elkaar al jaren kent, maar ze hebben elkaar voor het eerst hier in Rome tijdens de bedevaart ontmoet. Izzy: “Ik heb hier veel contacten opgebouwd met andere katholieken. De mensen die ik heb ontmoet, ga ik niet snel vergeten. Met hen wil ik contact blijven houden na deze bedevaart.”
“Ik ervaar hier een nieuwe start in mijn geloof”, zegt Luana, “doordat je elke dag bezig bent met je geloof. Er is veel ruimte voor gebed en om Missen bij te wonen. Inspirerend vind ik ook de ontmoetingen met de andere pelgrims. Door de combinatie van gebed en gesprekken groei ik meer in mijn geloof.”
Deze positieve en mooie ervaringen smaken naar meer. De jongeren zijn voorstander van een jaarlijkse grote bedevaart. Izzy lacht: “Maar in dat geval wil ik ook andere bedevaartsoorden bezoeken.”
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
