Typische Franse cuisine en zang en dans in een palazzo met fresco’s. In het restaurant L’Eau Vive in Rome laten zusters zien dat evangelisatie goed samengaat met lekker eten.

Zuster Anna, hoofdverantwoordelijke van L’Eau Vive aan de Via Monterone, staat al buiten in haar traditionele ao dai. In die Vietnamese jurk verwelkomt ze zes dagen per week haar gasten. De Franse priester Marcel Roussel-Galle (1910-1984), de stichter van haar congregatie, zag het habijt namelijk als een muur tussen het katholieke geloof en de mensen.

Missie

Via de benedenzaal is de entree van Palazzo Lante, dat ooit de beroemde familie De Medici toebehoorde. “Voordat we onze missie hier startten, was er al een restaurant gevestigd met de naam Il Ghiottone (‘de Gulzigaard’, red.)”, vertelt zuster Anna.

“Die was er daadwerkelijk te vinden als een beeld van een grote, dikke man. Mensen vonden het in eerste instantie geen goed idee om dit restaurant over te nemen voor onze missie.” Het beeld van de Gulzigaard moest wijken voor de heilige Theresia van Lisieux, die belangrijk is voor de zusters.

De tafeltjes zijn simpel maar netjes gedekt voor de lunch van vandaag. Glazen glanzen voor gebruik. Er klinkt vrolijk gelach. Voordat we de mooie bovenzaal bereiken van het palazzo, lopen we langs de keuken. Zusters in klederdracht zijn druk in de weer met het snijden van groente.

In de bovenzaal, befaamd vanwege de door Giovanni Francesco Romanelli geschilderde lunetten, praat zuster Marie Michèle over de missie van de zusters. “Ons missiewerk bestaat uit verwelkomen, dienen, koken en luisteren naar onze gasten. Dat is ons charisma, net als in het evangelieverhaal van Jezus bij de waterput.” Daarin vertelt Jezus aan een Samaritaanse vrouw, die Hem te drinken geeft, over God als bron van “het levende water” – in het Frans l’eau vive.

“Mensen in deze tijd dorsten naar gerechtigheid”, vervolgt zuster Marie Michèle. “Roussel kwam daarom op de naam l’eau vive voor wat wij hier doen. Net als nu waren er in zijn tijd mensen ver verwijderd geraakt van de Kerk.” Roussel vond dat niet alleen kerken, maar ook andere plaatsen geschikt zijn voor evangelisatie, legt de zuster uit. In een eetgelegenheid, zo bedacht hij, komen mensen van alle achtergronden samen, want iedereen moet eten.

Getuigen van Gods liefde

“We koken niet alleen goed, maar geven de mensen aandacht en getuigen zo van Gods liefde en vrede. Wij blijven trouw aan de ideeën van Roussel om dit te bereiken, iedere dag opnieuw. Iedereen is welkom bij ons, niet alleen christenen.” Vooral bij het diner besteden de zusters veel tijd aan de gasten. “Men blijft dan langer zitten dan tijdens de lunch. In de avond is er genoeg tijd om elkaar te leren kennen.”

Zo wordt wel eens samen het Ave Maria van Lourdes gezongen en voeren de zusters soms een dans op die is geïnspireerd door een bijbelverhaal. De zusters genieten zelf ook van het contact met hun gasten, die voornamelijk uit de omgeving komen. Zuster Anna vertelt dat niet alleen de gerechten, maar ook de goede sfeer wordt geprezen in recensies. “Wat de gasten niet weten, is dat wij voordat het restaurant opengaat al voor ze bidden, ook al kennen wij ze nog niet. Misschien zorgt dat voor die bijzondere sfeer.”

Zuster Auda brengt ons een portie huisgemaakte tiramisu. Op de kaart staan naast Franse gerechten ook gerechten uit de gebieden waar de zusters oorspronkelijk vandaan komen, zoals de Filipijnen, Oceanië, Peru en Vietnam. Voordat de zusters in het restaurant komen werken, zijn ze al in veel missies geweest.

Veelkleurigheid

“De internationale component is, net als de dienstbaarheid, kenmerkend voor onze congregatie”, legt zuster Marie Michèle uit. “Het is bovendien onze kracht. We noemen het ’contemplatie in actie’. We zijn hier in tutti colori, in al onze veelkleurigheid. Het recht op expressie van onze afkomst in de gerechten en liederen is voorbehouden aan alle zusters.” Leven in gemeenschap is niet altijd gemakkelijk en vereist geduld, weet ze. “Soms moet je jezelf even opzij zetten in dienst van het geheel.”

De achttien zusters die in het restaurant werken, willen juist in deze roerige tijd het goede voorbeeld geven. “De liefde van Jezus verenigt ons en geeft ons kracht, zodat we in onze keuken samen een goed gerecht kunnen klaarmaken voor onze gasten. We zijn niet zomaar een restaurant, maar een restaurant met een verschil”, benadrukt zuster Auda. “Roussel wilde dat alle gasten L’Eau Vive verlaten als goede vriend van het restaurant. Fysiek verzadigd met lekker eten, maar ook met een ziel die spiritueel is gevoed en cultureel is geïnspireerd.”