Op de eerste dag van het nieuwe jaar moedigde paus Franciscus de gelovigen bij het angelusgebed aan om in Jezus’ navolging te werken aan vrede.

De verrassing en de vreugde van Kerstmis zetten zich voort in het Evangelie van vandaag (Lc. 2,16-21), waarin wordt verteld over de komst van de herders bij de stal in Bethlehem. Na de aankondiging van de engelen “haastten ze zich er heen en vonden Maria en Jozef en het pasgeboren kind, dat in de kribbe lag” (vers 16).

Deze ontmoeting doet iedereen versteld staan, want de herders “maakten bekend wat hun over dit kind gezegd was” (vers 17): de pasgeborene is de “Redder”, de “Christus”, de “Heer” (vers 11)!

Laten we stilstaan bij wat de herders in Bethlehem zagen, namelijk het kind, en ook over wat ze niet zagen, namelijk het hart van Maria, dat al deze feiten bewaarde en erover nadacht (vgl. vers 19).

Eeuwige liefde

Allereerst het kindje Jezus: deze Hebreeuwse naam betekent ‘God redt’, en dat is precies wat Hij zal doen. De Heer is in feite in de wereld gekomen om ons zijn eigen leven te geven.

Laten we dit eens overwegen: alle mensen zijn kinderen, maar niemand van ons koos ervoor om geboren te worden. In plaats daarvan koos God ervoor om voor ons geboren te worden. God heeft gekozen. Jezus is de openbaring van zijn eeuwige liefde, die vrede brengt in de wereld.

Met de pasgeboren Messias, die de barmhartigheid van de Vader openbaart, correspondeert het hart van Maria, de Maagdelijke Moeder. Dit hart is het oor dat de aankondiging van de aartsengel hoorde; dit hart is de hand van de bruid die aan Jozef werd gegeven; dit hart is de omhelzing die Elizabeth op haar oude dag ontving. In het hart van Maria, onze Moeder, klopt hoop: de hoop op verlossing en redding voor elk schepsel.

Moeders

Moeders hebben hun kinderen altijd in hun hart zitten. Vandaag, op deze eerste dag van het jaar, gewijd aan de vrede, denken we aan alle moeders die zich in hun hart verheugen en aan alle moeders wier hart vol verdriet is, omdat hun kinderen zijn weggenomen door geweld, door trots, door haat. Hoe mooi is vrede! En hoe onmenselijk is oorlog, die de harten van moeders breekt!

In het licht van deze overdenkingen kan ieder van ons zich afvragen: weet ik hoe ik stil moet zijn om de geboorte van Jezus te overwegen? En probeer ik zijn komst en zijn boodschap van goedheid en verlossing in mijn hart te bewaren?  En hoe kan ik zo’n groot geschenk beantwoorden met een gebaar van vrede, vergeving, verzoening? Ieder van ons zal iets vinden om te doen, en dat zal goed zijn.

Moge Maria, de Heilige Moeder van God, ons leren om de vreugde van het Evangelie in ons hart te bewaren en ervan te getuigen in de wereld. (Vertaling: Susanne Kurstjens)