De Wereldjongerendagen (WJD) in het Poolse Krakau zitten erop. Het was voor de miljoenen jonge pelgrims een groot geloofsfeest. Voor Katholiek Nieuwsblad hield Janneke Al (20) een reisblog bij.
In onderstaande bijdrage blikt ze terug op het slotweekend van de WJD en kijkt ze vooruit naar wat komen gaat.
“Ik denk dat we te hard gebeden hebben voor verkoeling”, zegt mijn begeleider. Ik lach terwijl ik de druppels over mijn gezicht voel lopen. Toen ik wakker werd vanochtend was het nog koud maar dat veranderde toen de zon opkwam. De hitte op het veld is bijna onverdraagbaar. Gelukkig zijn we niet alleen, iedereen voelt dezelfde hitte. Om 10.00 uur begint de slotmis en dan moeten we dus opgefrist en omgekleed zijn. Gelukkig ben ik vroeg wakker en heb ik snel een vrije wc gevonden, maar als ik daar een kwartier later langsloop, zie ik enorme rijen voor de toiletten staan. Wat een geluk heb ik gehad!
Ik begin te huilen als ik voor de Mis afscheid neem van onze Poolse vrienden. “Ah joh, we houden contact”, zeggen ze troostend. “Bovendien ben je altijd welkom”, zeggen ze. Ik glimlach door mijn tranen heen. “En jullie bij ons”, zeg ik. Op de terugweg naar onze slaapplekken begint de Mis al. Door de hitte en vermoeidheid is het moeilijk om de mis te volgen. Ook dit ga ik zeker nog terugkijken.
Na de Mis vertrekken we meteen van het veld. Met de hoop de drukte voor te zijn, beginnen we aan de wandeltocht van tien kilometer. In de hitte, met een zware rugzak, voel ik me al snel slap worden maar dan, als we ongeveer op de helft van de route zijn hoor ik het donderen en beginnen er druppels te vallen. Heerlijk! Ik geniet van de verkoeling en weet dat we de rest van de tocht gaan redden.
De rust overheerst; ik ben aan het nadenken en hoor op de achtergrond rustig gitaarspel. Ik glimlach als de woorden in mijn hoofd gevormd worden. Snel schrijf ik de woorden op en geef het blaadje door aan mijn buurman. Wat hebben wij toch mooie mensen in onze deelgroep. We doen een zogeheten affirmation session. Iedereen heeft een blaadje met zijn naam erop. Deze gaat de kring rond en telkens schrijf je een positieve eigenschap of talent van diegene op. Als je klaar bent vouw je het papiertje en geef je het door. Uiteindelijk krijg je dan je eigen papiertje terug en kan je alles lezen wat de anderen goed aan jou vinden. Ik ben blij dat we dit als afsluitend deelgroep moment hebben gedaan.
Door deze weken heen heb ik mezelf beter leren kennen en ben ik gegroeid in verschillende eigenschappen. Dit papiertje zorgt voor bevestiging en nieuwe inzichten. Ik ga hem dan ook goed bewaren!
Nu ik dit typ zit ik in de bus. Onze reis duurt nog maar circa drie uur en dan zijn we terug in Utrecht. Ik vind het jammer dat de WJD-reis afgelopen is, maar ik ben ook blij dat ik straks weer in mijn eigen bed kan slapen. De volgende Wereldjongerendagen zijn in Panama. Ga ik daar heen? Ik denk het wel.
Lees hier de eerder bijdragen van Janneke.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
