Het Nederlandse gezin Nederpelt is per boot onderweg naar Dublin voor de Wereldgezinsdagen. Christane Nederpelt blogt over hun belevenissen.
De regendruppels die op de boot kletteren, maken me wakker. Het is pas vijf uur in de ochtend en verder heel stil. Ik ga mijn ochtendgebeden bidden. We zijn van plan rond acht uur te vertrekken. Eerder kan niet, want we liggen nog opgesloten in de haven, waarvan de zware deuren pas opengaan rond hoog water. Er is hier in Padstow een behoorlijk getijverschil; bij laag water is er een prachtig strand met in de kliffen allerlei grotten, bij vloed maakt het onderdeel uit van de brede riviermonding naar zee.
Dat de natuur en de wijdse uitzichten indrukwekkend zijn, blijkt ook uit de vele toeristen hier. Het hoefijzervormige straatje rond de havenkom waar wij liggen, is overdag zo vol met mensen dat je in file loopt. Toch is de sfeer aangenaam en gezellig, en de havenmeester blijkt vriendelijk en behulpzaam; hij haalt diesel voor ons en geeft muntjes om de was te doen.
Problemen en genade gaan hand in hand. Jezus heeft ons ook nooit beloofd dat we probleemloos onze pelgrimsreis naar het eeuwig leven zullen gaan. Integendeel; Hij geeft kracht naar kruis. Hoe groter de problemen, hoe overvloediger zijn genade. Je realiseert je dan sterker dat al je kracht en levenslust van Hem komen, en dat je zelf maar wat aanrommelt in je leven. Als we er maar alles voor doen om zijn geboden te beleven: Hem liefhebben en eren en loven en danken met heel ons hart, heel ons verstand en de moeite van al onze krachten, en onze naaste als onszelf liefhebben.
Dat we in deze liefde ernstig tekort schieten, komt bij alle problemen haarscherp aan de oppervlakte. Hoe reageren we op elkaar als we in paniek zijn? Hoe vergevingsgezind zijn we naar elkaar en onszelf? Hoe gaan we om met irritatie die we ervaren in de heel kleine ruimte die een boot is, die in een mum van tijd verandert in een bende?
Vooral als blijkt dat er weer wat geknutseld moeten worden aan de motor… Alle spullen die in de bakskist liggen, moeten eruit om erbij te kunnen. Die moeten we dus even ergens anders kwijt. En dan gaan de kinderen heerlijk koken in het minieme keukentje, naast Theo ondersteboven daaronder ligt te schroeven!
We leren veel. Het blijkt dat de kinderen het beste zijn in het beoefenen van de deugden van liefde en vergeving. Ook wij volwassenen maken ons steeds minder zorgen om de vele problemen die zich voordoen, maar die ons tegelijk vaak helpen om nog meer op Jezus te vertrouwen en op Hem terug te vallen.
Vandaag, met een behoorlijke wind, is dat zeker nodig! Het liefst blijven we natuurlijk in deze veilige en gezellige haven. We vertrekken zo meteen echter richting de haven van Milford. en gaan wellicht nog voor anker bij het eiland Lundy. Het is een lange reis van naar schatting veertien tot 22 uren. Tijd moet je erg ruim nemen als je zeilt….!
> Lees hier de eerdere blogs van Christane Nederpelt.
> KN sprak met Christane Nederpelt over de bijzondere reis die zij met haar gezin onderneemt. Lees het interview via KN Digitaal.
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
