Het werkdocument van de Amazonesynode is bedoeld om “vernietigd” te worden. Dat zei paus Franciscus tijdens zijn openingstoespraak op maandag. De paus bad ook dat de Heilige Geest leidraad mag zijn voor het synodale proces.

“Synode betekent samen te wandelen onder de inspiratie en begeleiding van de Heilige Geest,” zei de paus in de synodezaal op 7 oktober.  “De Heilige Geest is de hoofdrolspeler van de synode.” Laten we het alsjeblieft niet de kamer uit gooien.”

Paus Franciscus legde ook uit dat er in de twee jaar voorafgaand aan de synode overleg en discussie heeft plaatsgevonden in verschillende bisschoppenconferenties en in de pre-synodale raad. Daarmee kwam het werkdocument tot stand.

‘Bestemd om vernietigd te worden’

De paus noemde het werkdocument (Instrumentum laboris) “een martelaarstekst die bestemd is om vernietigd te worden. Want het is een uitgangspunt van wat de Geest in ons zal doen”.

Franciscus nodigde de deelnemers uit om geen weestand te bieden aan de Heilige Geest. “Nu lopen we onder leiding van de Heilige Geest. Nu moeten we de Heilige Geest zich in deze vergadering laten uitdrukken.”

De paus vroeg de aanwezigen om “veel te bidden” om ervoor te zorgen dat het werk van de Heilige Geest vruchtbaar is. “Denk na, overleg, luister met nederigheid”,  voegde hij eraan toe.

Belangrijke kwesties voor de Kerk

De Bisschoppensynode over het Pan-Amazonegebied vindt tussen 6 en 27 oktober plaats in het Vaticaan.

Bisschoppen, priesters, lekendeskundigen en religieuze mannen en vrouwen komen bijeen om kwesties van belang voor de kerk in de Amazone te bespreken, waaronder een gebrek aan priesterlijke roepingen, ecologische uitdagingen en obstakels voor evangelisatie.

Samen bidden

De drie weken durende bijeenkomst begon op zondag met een processie van de Sint-Pietersbasiliek naar de Paulus VI-zaal van het Vaticaan, waar mensen samen baden voordat de bisschoppen en andere synode-deelnemers van de Amazone de synodezaal binnengingen voor het ochtendgebed en de openingstoespraak van de paus.

Paus Franciscus vergeleek daarin het synodaal proces met de zorg voor een pasgeboren baby.  “Ze (baby’s) hebben de warmte van een gemeenschap nodig, ze hebben warmte van de Moederkerk nodig. Een kerkelijk proces groeit op dezelfde wijze.”