[FOTO’S] De betekenis van de Mariaverschijningen in Fatima en de toewijding aan het Onbevlekt Hart van Maria stonden centraal tijdens een bijeenkomst in het Sint-Janscentrum in Den Bosch.
Daar waren woensdagavond tweehonderd mensen bijeen voor een door de Blauwe Zusters georganiseerde conferentie over verschillende aspecten van Fatima. Aanleiding was het eeuwfeest van de verschijningen.
De eerste spreker, theoloog pater Gonzalo Ruiz Freites van het Instituut van het Mensgeworden Woord, de priestertak van de Blauwe Zusters, duidde Fatima onder meer als de “theologische sleutel om te lezen wat er in de afgelopen eeuw is gebeurd. De boodschap is profetisch en eschatologisch (de eindtijd betreffend – red.)” en is “heel diep en onuitputtelijk”.
De derde verschijning, op 13 juli 1917, is de belangrijkste, zei hij. Daarin zagen de zienertjes de zielen in de hel, “het kwaad in de wereld”, maar toont Maria ook dat de mensen dit door gebed, boetedoening en de toewijding aan haar Onbevlekt Hart voorkomen kan worden. “Uiteindelijk is dat een daad van barmhartigheid en moederliefde. We kunnen voorkomen dat wijzelf en anderen in de hel komen.”
De Haarlemse hulpbisschop Jan Hendriks ging in op de recent ook in KN besproken discussie of er wel gesproken kan worden van ‘toewijding’ aan Maria’s Onbevlekt Hart, zoals zij in Fatima vroeg, en of ‘toevertrouwen’ niet een betere term zou zijn.
Hendriks verwees naar de heilige Louis Marie Grignion de Montfort, die zei dat Maria van alle mensen het meest gelijkvormig is aan Christus en dat devotie tot haar de mens daarom het meest gelijkvormig aan Hem maakt. “Hoe meer we toegewijd zijn aan Maria, hoe meer we toegewijd zijn aan Christus.”
Uiteindelijk, zei hij, gaat het “om toewijding aan Christus door de handen van Maria”. Dat is meer dan toevertrouwen, het is “eerder een zich uit handen geven”. Die overgave aan God en de bemiddeling van het heil “komt in de boodschap van Fatima en in de devotie tot het Onbevlekt Hart van Maria tot uiting”.
Hendriks verwees ook naar geschriften van de kerkvaders. Daarin wordt Maria niet alleen gezien als lid van de Kerk, noch uitsluitend als “beeld en teken van de Kerk”. Ze zijn vooral gericht “op de toewijding van Maria aan God en haar betrokkenheid als nieuwe Eva bij de verlossing door haar Zoon Jezus”. Onder meer daarom “kan de traditie over toewijding spreken”.
Er wordt, voegde hij toe, wel geopperd die term “om oecumenische redenen” te vermijden, “maar dan gaat er toch iets verloren”.
Wanneer ouders dan zichzelf en hun gezin aan Maria’s Onbevlekt Hart toewijden, gaat het om bescherming, maar ook om “levensoriëntatie”, om met Maria “de verlossende genade van haar Zoon te bemiddelen”. Ook groeit men dan in “gevoeligheid voor wat anderen geestelijk nodig hebben”, aldus de bisschop.
De toewijding kan ouders helpen om “mild, met onderscheiding en standvastig te zien wat hun kinderen nodig hebben” en om als gezin ‘huiskerk’ te zijn, “wat in onze tijd niet gemakkelijk is”.
Hij wees op het grote belang van gezamenlijk gebed in een gezin en op de boetedoening waar Maria in Fatima om vroeg. Dat gaat over het ontvangen van het sacrament van de biecht “maar ook over kleine verstervingen” die ons helpen “om niet alleen te doen waar we zin in hebben. Dat hebben we nodig om een goed mens te zijn”.
De derde spreekster, Blauwe Zuster en KN-columniste Moeder Anima Christi, sprak onder meer over haar ervaringen in de missie in Rusland, waarvan Maria in Fatima de toewijding aan haar Onbevlekt Hart vroeg.
Ze ging in op de vervolging van de christenen onder het atheïstische communisme. Talloze gelovigen verdwenen in de strafkampen van de Goelag. “Als ik in de trein zit, denk ik vaak aan de vele gevangenen die rails door heel Rusland gelegd hebben.”
Toch hielden groepjes mensen in het geheim vast aan hun katholieke geloof, waar mogelijk gesteund door in het verborgen werkende priesters en bisschoppen. Onder hen zijn de zogeheten Wolga-Duitsers die door Stalin in 1941 naar Siberië werden gedeporteerd. “Zij hebben heldhaftig volhardt in hun geloof, het is heel bijzonder om deze mensen nu te ontmoeten.”
Het is ‘bouwen op de ruïnes’, schetst ze, maar waar ooit vuur was, is er onder de as nog een gloeiend kooltje. “Dat is wat wij missionarissen er aantreffen. Ons bisdom heeft vijftig priesters en zeventig religieuzen in een gebied dat groter is dan Europa…”
De oude, “heilige” generatie sterft inmiddels uit, en “de jongere heeft niet altijd het geloof overgenomen, tot groot verdriet van de mensen die de strafkampen overleefden”.
Het is vooral het enorme materialisme dat het mensen moeilijk maakt “het bovennatuurlijke te bevatten”. Maar, benadrukt ze: “Met Christus is er altijd hoop. 70 tot 80% van de mensen in onze kerk in Kazan is jonger dan 35. Dat is een genade.”
De avond werd afgesloten met een korte processie in de tuin van het Sint-Janscentrum met het beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Fatima dat ook aanwezig was bij de toewijding van de Nederlandse bisdommen in Maastricht.
Een beeldverslag van de bijeenkomst (foto’s: KN – Jan Peeters):
[widgetkit id=”53″]
In een wereld waarin alles voortdurend verandert en onder druk staat, is katholieke kwaliteitsjournalistiek een uniek en kostbaar goed. Op KN.nl heeft u altijd toegang tot het laatste nieuws uit kerk en samenleving, en vindt u uitgebreide reportages en verhelderende analyses van onze gespecialiseerde redacteuren.
Voor maar € 1,40 per week leest u altijd als eerste al het moois dat KN.nl te bieden heeft, heeft u online onbeperkt toegang tot al onze artikelen én steunt u het voortbestaan van de laatste katholieke krant van Nederland.
Dus geef om katholieke kwaliteitsjournalistiek en word lid van KN Online.
