Mgr. Ron van den Hout vroeg gelovigen zaterdagochtend na zijn bisschopswijding in Groningen niet angstvallig vast te houden aan wat er nog is in de Kerk. “Als er ergens iets weggaat kom er een ander initiatief voor terug.”

De 52-jarige Brabander is de vijfde bisschop van Groningen-Leeuwarden. Hij volgt in het meest noordelijke bisdom van Nederland Gerard de Korte op, die vorig jaar bisschop van Den Bosch werd.

Kardinaal Wim Eijk, aartsbisschop van Utrecht, ging voor in de pontificale eucharistieviering in de Sint Jozefkathedraal in Groningen. Hij wijdde Ron van den Hout tot bisschop, samen met mgr. Gerard de Korte, de bisschop van Den Bosch, en mgr. Rob Mutsaerts, hulpbisschop van Den Bosch. Na de wijdingsritus nam de nieuwgewijde bisschop de zetel van het bisdom Groningen-Leeuwarden in bezit.

Anker van de hoop

Kardinaal Eijk herinnerde in zijn preek aan het feit dat hij Van den Hout al 27 jaar kende en hem nog zelf les had gegeven aan het seminarie in Den Bosch . “Ik heb u daar leren kennen als een bescheiden, intelligent, ernstig, ijverig en toegewijd man.”

De kardinaal sprak ook over het anker dat terugkomt in het wapen van de nieuwe bisschop. “Het is dat anker van de hoop op Gods liefde dat u, mgr. Van den Hout, als bisschop mensen in uw nieuwe bisdom wilt toewerpen, als een houvast voor hun leven.”

Nooit windstil in de Kerk

Eijk beaamde dat Van den Hout bisschop wordt “onder niet al te gunstige omstandigheden”. “Alleen, laten we wel wezen, het is in de Kerk nooit windstil geweest”, voegde hij eraan toe. “Dat is het nu niet en dat zal het ook nooit en te nimmer worden.”

“Altijd opnieuw wordt het kleine schip van de Kerk heen en weer geschud door de wind van de ideologieën die met hun water in de Kerk binnendringen en haar tot zinken schijnen te veroordelen. Echter, juist in die lijdende Kerk is er de zegenvierende Christus”, zo benadrukte de kardinaal.

‘Krimpen moeilijker dan groeien’

In zijn slotwoord zei de kersverse bisschop zelf dat hij de wens had gehad weer ergens als pastoor te worden aangesteld en terug te gaan naar Brabant. “Beide verlangens komen niet uit. Ik ga niet naar het zuiden, maar naar het noorden en ik kom niet lager, maar hoger in de hiërarchie terecht.”

Van den Hout beaamde net zo benieuwd te zijn als priesters en parochianen naar de toekomst van de Kerk. Wel zei hij: “Geloof en Kerk horen voor mij echt bij elkaar” en hij sprak de overtuiging uit dat gelovigen in een situatie van krimp vooral geduld met elkaar moeten hebben. “Krimpen is nou eenmaal moeilijker dan groeien.”

‘Geduld hebben’

De bisschop riep gelovigen op “geen overspannen verwachtingen te koesteren”. “Laten we geduld hebben met elkaar, laten we elkaar niet overvragen, laten we proberen te doen wat de Kerk van ons vraagt en wat de mensen redelijkerwijs van hun pastoors mogen verwachten.”

Hij vroeg de aanwezigen ook niet alleen te denken aan “wat hebben we nog, en daar angstvallig aan vasthouden”. “Als er ergens iets weggaat, komt er een ander initiatief voor terug. De Geest waait immers waar hij wil.”

Vader

De bisschopswijding van mgr. Van den Hout werd bijgewoond door ongeveer zevenhonderd mensen. Onder de aanwezigen was ook de vader van de nieuwe bisschop en verschillende familieleden die vanuit Van den Houts geboorteplaats Diessen waren afgereisd naar het noorden.

Ook aanwezig waren kardinaal Ad Simonis, mgr. Van den Hende, bisschop van Rotterdam, mgr. Liesen, bisschop van Breda en mgr. Jozef Punt, bisschop van Haarlem-Amsterdam. (KN)

Lees komende vrijdag in Katholiek Nieuwsblad meer over de bisschopswijding van mgr. Van den Hout.